Το περασμένο καλοκαίρι ο ερχομός του 35χρονου πλέον πορτιέρε Μάνου Αποστολίδη ήρθε να ξαφνιάσει θετικά τους κυανόλευκους, με στόχο του ίδιου ο Βόλος να γίνει το δεύτερό του σπίτι, πανηγυρίζοντας και πάλι με την ομάδα που αγωνίστηκε και στα 40 παιχνίδια τη χρονιά της ανόδου περίοδο 2014-15.
Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΤΤΑ
Ο Μάνος Αποστολίδης μέχρι σήμερα έχει το απόλυτο στο πρωτάθλημα σε λεπτά συμμετοχών στη Νίκη Βόλου μαζί με τον Νέτι Μέτσε, έχοντας αγωνιστεί και στα 12 90λεπτα της Γ’ Εθνικής και μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τη φετινή πορεία.
- Αρχικά αναφέρθηκε στο τελευταίο παιχνίδι της ομάδας του για το 2018, στο οποίο κέρδισε την Ξάνθη στην αυλαία των ομίλων του Κυπέλλου Ελλάδος: Ξέραμε τι θα αντιμετωπίσουμε και παίξαμε σοβαρά. Η Ξάνθη είναι μια ομάδα Super League και αυτά τα παιχνίδια σου δίνουν ένα επιπλέον κίνητρο. Θέλεις να δείξεις πως αξίζεις και εσύ να είσαι σε μια παραπάνω κατηγορία. Θεωρώ πως η Ξάνθη μπήκε δυνατά στο πρώτο ημίχρονο, έχασε μια καλή ευκαιρία στην αρχή και είχε την πρωτοβουλία, αλλά ήμασταν διαβασμένοι και στο δεύτερο ημίχρονο καλύτεροι. Το εκμεταλλευτήκαμε και κρατήσαμε το σκορ μέχρι τέλους. Το πιστεύαμε σίγουρα και το είχα πει όταν περάσαμε στον όμιλο πως θέλουμε μια αξιοπρεπή πορεία. Δυστυχώς στο παιχνίδι με την Κέρκυρα ήμασταν άτυχοι, γιατί δεχθήκαμε ένα γκολ σε μια αμυντική αδράνεια, αλλά είχαμε τις ευκαιρίες τουλάχιστον να ισοφαρίσουμε. Στον ΟΦΗ ήταν ένα εκτός έδρας παιχνίδι, είχαμε το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό Βόλου που ακολουθούσε και θέλαμε να πάρουμε έστω ένα βαθμό με τη Ξάνθη γιατί το δικαιούμασταν. Το Κύπελλο δεν ήταν άλλωστε ο στόχος, το έχουμε πει πως στόχος μας είναι το πρωτάθλημα, απλά ήταν ένα κίνητρο για εμάς.
- Τι σας συμβούλευσε ο προπονητής πριν το παιχνίδι με την Ξάνθη; Μας είχε δείξει το πλάνο της Ξάνθης και τον τρόπο που αγωνίζεται. Είχαμε μελετήσει καλά τον τρόπο παιχνιδιού της και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε, όχι μόνο αμυντικά αλλά και πώς να χτυπήσουμε επιθετικά για να κερδίσουμε. Ήταν ακριβώς όπως μας τα είπε. Μας είπε πως είναι στο χέρι μας να δείξουμε πως δεν υπάρχει διαφορά κατηγορίας και πως μπορούμε να την κοντράρουμε στα ίσια. Στο τέλος μας έδωσε συγχαρητήρια που μπορέσαμε να αντεπεξέλθουμε.
- Ο ερχομός του Ράτκο Ντόστανιτς στην ομάδα σάς έχει δώσει πλέον άλλο αέρα; Το θέμα είναι πως κάθε προπονητής θέλει να περάσει τη δική του φιλοσοφία και κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να γίνει κατευθείαν και ακόμη χρειάζεται χρόνος. Δεν μπορώ να πω ότι έχει αλλάξει την ψυχολογία, γιατί δεν είχαμε θέμα σε αυτό το κομμάτι πριν. Μπορεί επειδή είναι ένας ξένος προπονητής και της σερβικής σχολής που είναι της πειθαρχίας να τον… «φοβήθηκαν» λίγο παραπάνω. Όχι πως δεν γίνονταν και πριν αυτό, απλά η νοοτροπία του Ελληνα ποδοσφαιριστή είναι τέτοια που εφησυχάζεται χωρίς λόγο.
- Σε πολλά παιχνίδια σε έχουμε δει να… φωνάζεις γιατί δεν θες να δέχεσαι γκολ με τίποτα, αυτή τη στιγμή το ένα γκολ η Νίκη το «πληρώνει» στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό. Το είχα πει και στην Καρδίτσα αυτό, πως παρά το μεγάλο σκορ για εμάς δεχθήκαμε ένα γκολ που δεν θα έπρεπε να το δεχθούμε από τον τρόπο που ξεκίνησε η φάση με το φάουλ και δεχθήκαμε γκολ από ένα παίκτη κοντύτερο από τους δικούς μας.
- Η ισοβαθμία και η διαφορά των γκολ με τον Ολυμπιακό είναι κάτι που το κουβεντιάζετε; Από τη στιγμή που είμαστε ισόβαθμοι δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να το κουβεντιάζουμε. Αν ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά και θα έπρεπε να περιμένουμε πάλι μια γκέλα του για να τον φθάσουμε τότε ναι, αλλά τώρα όχι γιατί υπάρχει ακόμη ένα παιχνίδι μεταξύ μας το οποίο δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί. Μπορεί να κερδίσουμε, να χάσουμε ή να φέρουμε ισοπαλία με γκολ, ή χωρίς γκολ. Μέχρι στιγμής θέλουμε να κερδίζουμε, να δείχνουμε ένα καλό πρόσωπο και να σημειώνουμε όσα περισσότερα γκολ γίνεται για να έχουμε και τη διαφορά τερμάτων.
- Πιστεύεις πως η πρώτη θέση θα κριθεί στο παιχνίδι του β’ γύρου με τον Ολυμπιακό; Δεν νομίζω πως θα κριθεί σε αυτό το ματς αλλά σίγουρα θα είναι κρίσιμο. Θα είναι ένα παιχνίδι που θα δώσει όμως ώθηση σε όποιον κι αν το κερδίσει. Είμαστε 14 παιχνίδια μακριά.
- Η καλοκαιρινή σου επιλογή να επιστρέψεις στη Νίκη σε έχει δικαιώσει; Μέχρι σήμερα ναι. Αν δεν με είχε δικαιώσει κι αν έβλεπα πως τα πράγματα δεν ήταν όπως στην αρχή θα είχα συζητήσει να φύγω. Εξάλλου το είχα πει κι από την αρχή πως δεν ήρθα για ένα χρόνο. Είδα το πλάνο της ομάδας, είδα τη διοίκηση πόσο προσπαθεί και πόσο θέλει να πετύχει κι εγώ ήρθα να μείνω μόνιμα. Αν πάνε όλα καλά με την ομάδα θα ήθελα να τελειώσω και εδώ την καριέρα μου.
- Η αποχώρηση Μπούις λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα σας δυσκόλεψε; Νομίζω πως όχι γιατί ήταν μια αλλαγή που έγινε νωρίς. Δεν είχαμε ξεκινήσει τα παιχνίδια για να πούμε πως χάλασε ο ρυθμός. Ήρθε ο Γιώργος Κούτσης που πέρασε τον δικό του τρόπο και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο φάνηκε πως δεν μας επηρέασε. Θεωρητικά είχαμε ένα άσχημο αποτέλεσμα με την ισοπαλία κόντρα στον ΑΟ Σελλάνων.
- Ο αποκλεισμός από τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο σας πείραξε; Σίγουρα πλήγωσε το γόητρο μας ο αποκλεισμός από τον Ολυμπιακό, που είναι το αντίπαλο δέος στην πόλη, μας επηρέασε, μας πείσμωσε αλλά πιστεύω πως μάθαμε από αυτό το παιχνίδι γιατί δεχθήκαμε τρία τέρματα σε τρεις στατικές φάσεις. Μάθαμε και είμαστε λίγο πιο συγκεντρωμένοι πλέον στις στημένες φάσεις.
- Το καλοκαίρι ξεκίνησες με τον Βαγγέλη Μύθημη ως προπονητή τερματοφυλάκων και πλέον συνεχίζεις με τον Κώστα Γρηγοριάδη. Τι προσφέρει σε εσένα και στους υπόλοιπους τερματοφύλακες αυτή η συνεργασία; Για εμένα που έχω δουλέψει με ονόματα στον χώρο η αλλαγή αυτή με βοήθησε, γιατί ο Κώστας είναι ένας άνθρωπος που ξέρει τι χρειάζεται ένας τερματοφύλακας για να βρεθεί σε καλή κατάσταση. Ξέρει πως είμαι στα 35, ενώ ο Κώστας (σ.σ. Παπαδόπουλος) και ο Παύλος (σ.σ. Τασιάς), είναι μικρότεροι. Εγώ δουλεύω πλέον πιο εμπειρικά και τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν. Ο Κώστας έχει τη μεταδοτικότητα και γνωρίζει πολύ καλά το τι πρέπει να κάνει.
- Θα ήθελες ακόμη πιο κοντά τον κόσμο; Σίγουρα, αλλά είναι τέτοια η κατηγορία που δεν σε έλκει να πας να δεις έναν αγώνα, όπως θα γίνονταν για παράδειγμα στη β’ Εθνική. Ελπίζω όμως να μπορέσουμε να μείνουμε όπως τώρα και στα τελευταία παιχνίδια που θα τους θέλουμε ακόμη πιο κοντά μας να έρθουν και να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί έτσι όπως αρμόζει σε αυτή την ομάδα.
- Ποια είναι η ευχή σου για το 2019: Να έχουμε την υγεία μας. Αυτό είναι το πιο σημαντικό αγαθό και αυτό που λέω και πάλι είναι να χαμογελάμε και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Να δίνουμε εκεί που μπορούμε, όχι μόνο χρήματα και υλικά αγαθά, αλλά και αισθήματα σε όποιον το έχει ανάγκη.
Στα 11 βήματα… με τον Μάνο Αποστολίδη
Νίκη Βόλου: Αγάπη και το «σπίτι» μου.
Καβάλα: Η γενέτειρά μου και η ομάδα που με ανέδειξε.
Βόλος: Το δεύτερό μου σπίτι, εδώ που θα ήθελα να γίνει μόνιμο.
Νίκος Ιμεράι: Ειλικρινής. Άνθρωπος που παλεύει και αγαπά την ομάδα και προσπαθεί να μας το δείχνει. Αυθεντικός σε όσα λέει και εύχομαι να του δώσουμε τη χαρά της ανόδου, γιατί είναι σαν ένα μικρό παιδί, όταν η ομάδα πηγαίνει καλά το χαίρεται με την ψυχή του.
Ράτκο Ντόστανιτς: Είναι ένα όνομα στην Ελλάδα. Δεν είχαμε συνεργαστεί και θεωρώ πως αυτά που λέει αυτά κάνει και είναι δίκαιος.
Χειρότερη στιγμή: Όταν για 1,5 χρόνο σε Καβάλα και Πανθρακικό ήμουν πολύ κοντά στο να σταματήσω το ποδόσφαιρο.
Καλύτερη στιγμή: Σίγουρα αυτά που ζήσαμε το 2014 και το διπλό μέσα στο ΕΑΚ επί του Ολυμπιακού Βόλου.
Αγαπημένος τερματοφύλακας: Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Μπουφόν, με αυτόν μεγάλωσα.
Καλύτερος Έλληνας τερματοφύλακας: Ο Βλαχοδήμος, πιστεύω είναι σε εξαιρετική κατάσταση τον τελευταίο 1,5 χρόνο.
Ποδοσφαιρικός «πατέρας»: Ξεκίνησα να παίζω με τον Στράτο Βουτσακέλη στη Γ’ Εθνική, μετά στη Β’ ο Βαγγέλης Καρασάββας μαζί με τον Βασιλακάκη, και μετά ο Αλέκος Βοσνιάδης, που με εμπιστεύθηκε για τρεις σερί χρονιές.
Αγαπημένα χόμπι: Το beach soccer, κάθε καλοκαίρι στην Καβάλα και τα video games.
