Σε απόγνωση οι καθαρίστριες, που έχουν συμπληρώσει 22 μήνες ανεργίας και ζητούν την επαναπρόσληψή τους από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, μονιμοποίηση χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, που παραχώρησαν χθες στον θόλο του κτιρίου «Παπαστράτος» στον Βόλο, εκπρόσωποι του Σωματείου Καθαριστριών Νομού Μαγνησίας διεμήνυσαν σε κάθε κατεύθυνση ότι παραμένουν αμετακίνητοι στον αγώνα τους, μέχρι να λάβουν απάντηση από την πρυτανική αρχή.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Οπως ανέφερε η πρόεδρος Μαρία Πλαγερά, «απευθυνόμαστε σε κάθε εργαζόμενο, φοιτητή, προς τη διοίκηση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μεταφέροντας την κραυγή αγωνίας μας, καθώς έχουμε κλείσει 22 μήνες στην ανεργία που μας καταδίκασαν η πολιτική της κυβέρνησης και η πρυτανική αρχή του Π.Θ.». Παράλληλα τόνισε ότι «δεν θα χαρίσουμε σε κανέναν, σε καμία πρυτανική αρχή, σε κανέναν εργολάβο το δικαίωμά μας στη μόνιμη και σταθερή δουλειά».
Αναλύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος, η πρόεδρος ανέφερε ότι τα μέλη του Σωματείου βρίσκονται στον αέρα, χωρίς ταμείο ανεργίας, χωρίς εισόδημα και πολλές από τις καθαρίστριες είναι σε ηλικία που δύσκολα θα βρουν δουλειά, για να συνταξιοδοτηθούν.
Οπως ανέφεραν οι καθαρίστριες, η απόλυσή τους με την ανάθεση της καθαριότητας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε εργολάβο τον Δεκέμβριο του 2019, παρά το ότι είχε χαρακτηριστεί «προσωρινή», μέχρι να γίνουν διαδικασίες πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ, δεν διασφαλίζει την απασχόλησή τους και ανοίγει τον δρόμο στη μονιμοποίηση των εργολάβων.
Παράλληλα, ζήτησαν από τους αρμόδιους να βρουν λύση άμεσα και μόνιμη σταθερή εργασία για τις καθαρίστριες που σήμερα απασχολούνται σε εργολάβο, επισημαίνοντας ότι «οι εργολαβίες στον χώρο της καθαριότητας, οι ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, όπως και οι ολιγόμηνες προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ, είναι πόρτα σε δουλειά για λίγο και κατόπιν επιστροφή στην ανεργία».
Το Σωματείο Καθαριστριών αναφέρθηκε και στην κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία, όπου με ευθύνη της κυβέρνησης και των Δήμων μειώθηκαν οι ώρες εργασίας σε 83 καθαρίστριες πλήρους απασχόλησης από 6,5 ώρες μέχρι πέρυσι, στις 5,5 ώρες φέτος.
Οπως κατήγγειλαν, τη μία ώρα δουλειάς που αφαιρούν από της εργαζόμενες πλήρους απασχόλησης, «μοιράζουν σε ελάχιστες καθαρίστριες που εργάζονται για τρεις ώρες».
Ακόμη ανέφεραν ότι η δημοτική αρχή δεν έδωσε λύση για επτά καθαρίστριες που εργάζονται για δύο ώρες στα σχολεία, ενώ έπρεπε να είναι πλήρους απασχόλησης από το 2017, με την αιτιολογία ότι δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα κονδύλια για τις αμοιβές τους.
Οι καθαρίστριες παλεύουν και διεκδικούν κατάργηση των αντεργατικών συμβάσεων έργου, μονιμοποίηση όλων των καθαριστριών με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά όσων εργάζονται στην καθαριότητα, πρόσληψη επιπλέον προσωπικού για τις ανάγκες υγιεινής σε σχολεία, νοσοκομεία και πανεπιστήμια, καμία απόλυση και να μην επηρεαστεί το δικαίωμα των εργαζομένων στην οργάνωση της πάλης και στην απεργία. Κοινό αίτημα είναι «δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα και όχι δούλοι στον 21ο αιώνα».
Μαρία Πλαγερά
“Δεν θα χαρίσουμε σε κανέναν το δικαίωμά μας στη μόνιμη και σταθερή δουλειά”
