«Πρέπει να οικοδομήσουμε τις κλονισμένες συνειδήσεις» υπογραμμίζει ο Σεβασμιώτατος μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, με αφορμή το δεύτερο Πάσχα της πανδημίας
Συνέντευξη στη ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Την πεποίθηση ότι «δεν μπορεί η διοικούσα Εκκλησία να κλείσει τα μάτια της μπροστά σε αυτή την τραυματική πραγματικότητα» εκφράζει σε συνέντευξή του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, αναφερόμενος στην περίοδο της πανδημίας. «Οφείλουμε, κλήρος και λαός, να επιδείξουμε υπευθυνότητα και σοβαρότητα» τονίζει, καθιστώντας σαφή την ανάγκη για σύνεση και τήρηση των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας και στη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδος, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής.
Με το ζήτημα της λειτουργίας των ναών στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, έλαβε θέση στο θέμα της τέλεσης της Ανάστασης στις 9 το βράδυ, δηλώνει, ωστόσο, ευθαρσώς: «Αν και διαφωνούμε, θα υπακούσουμε στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου». Αλλαγή δεδομένων λόγω της πανδημίας, με τον επικεφαλής της τοπικής Εκκλησίας να επισημαίνει ότι «πρέπει για να οικοδομήσουμε τις κλονισμένες συνειδήσεις, χωρίς χρονοτριβή».
Διαφορετικό και το φετινό Πάσχα, με φόντο τα αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα στους ναούς…
Oλα είναι διαφορετικά και ξένα στη ζωή μας, έναν χρόνο τώρα και πλέον. Oλα έχουν ανατραπεί και πολλά έχουν θυσιαστεί στον βωμό της πανδημίας, που ενέσκηψε στη ζωή της ανθρωπότητας, επηρεάζοντας όλες τις πτυχές του ιδιωτικού και δημόσιου βίου. Hταν λογικό, λοιπόν, να υπάρξουν επιπτώσεις και στην εξέλιξη της εκκλησιαστικής ζωής, αλλά και σοβαρές ανατροπές, που προκάλεσαν σε όλους πόνο ψυχής. Προσπαθώ, όμως, να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και να κρατώ την αισιοδοξία μου. Ναι, είναι διαφορετικό το φετινό Πάσχα από το περσινό, αλλά προς το θετικότερο. Θυμάστε την περσινή τραγική εμπειρία, όταν τη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα οι ναοί μας ήταν κλειστοί και ο λαός μας στερήθηκε τη ζωντανή εμπειρία του Πάθους και της Ανάστασης, παραμένοντας απλός τηλεοπτικός θεατής; Φέτος θα είναι διαφορετικά. Οι ναοί μας θα είναι ανοιχτοί, ο λαός μας θα είναι μέσα στους ναούς. Δοξάζω τον Θεό γι’ αυτό.
Με τα υγειονομικά μέτρα σε ισχύ, βρισκόμαστε, άραγε, κοντά στην προσέλευση των πιστών και στην εκκλησία με self tests, έχοντας ως δεδομένο την αντίστοιχη διαδικασία, που αφορά σε ιερείς και ιεροψάλτες;
Είναι φανερό ότι με την πανδημία δεν έχουμε ακόμα τελειώσει. Ως εκ τούτου, προκειμένου η Μεγάλη Εβδομάδα να κυλήσει ομαλά στους ναούς μας, οφείλουμε, κλήρος και λαός, να επιδείξουμε υπευθυνότητα και σοβαρότητα, συμμετέχοντας στις Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος με προσοχή, λαμβάνοντας όλα τα ενδεδειγμένα προστατευτικά μέτρα. Εχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον λαό μας. Οι άνθρωποι της Εκκλησίας είναι ειρηνικοί και σώφρονες. Είμαι βέβαιος ότι θα πράξουν ό,τι πρέπει, για να προφυλάξουν εαυτούς και αλλήλους. Οσον αφορά στα αυτοδιαγνωστικά τεστ για τον λαό, νομίζω ότι δεν είναι ακόμα εφικτό, καθότι, μέχρι στιγμής, αυτά προορίζονται για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Από την άλλη, εφόσον υποδειχθεί από τους αρμοδίους ότι οι ιερείς και οι ιεροψάλτες μας πρέπει να τα κάνουν, θα τα κάνουν. Πρόκειται για απλή και εύκολη διαδικασία.
Απέχουμε πολύ από την επιστροφή στην καθημερινότητα, την περιφορά του Επιταφίου στην παραλία, όπως συνέβαινε πριν από την πανδημία, ή πρέπει να μάθουμε να ζούμε με βάση τα δεδομένα που ισχύουν σήμερα;
Oπως τονίζουν οι ειδικοί, εφόσον εξελιχθεί το πρόγραμμα των εμβολιασμών και επιτευχθεί η πολυπόθητη ανοσία, η ώρα της επιστροφής στην κανονικότητα δεν είναι μακριά. Οταν αυτό συμβεί, τα ζητήματα της εκκλησιαστικής ζωής θα διευθετηθούν και οι όποιες δυσλειτουργίες θα διορθωθούν. Βέβαια, πολλά πρέπει να γίνουν από την αρχή, να κτισθούν από τα θεμέλια. Η Εκκλησία μας οφείλει να εισέλθει σε μια περίοδο αναδιοργάνωσης, ειλικρινούς αυτοκριτικής και μετανοίας, για να θεραπεύσει τις πληγές, που άνοιξαν στο Σώμα της τούτη την περίοδο. Ψυχές σκανδαλίστηκαν, ακρότητες παρατηρήθηκαν, εκκλησιαστικές κοινότητες διχάστηκαν. Δεν μπορεί η διοικούσα Εκκλησία να κλείσει τα μάτια της μπροστά σε αυτή την τραυματική πραγματικότητα. Με αγάπη, με ακόμη περισσότερη συγχωρητικότητα, με ενεργοποίηση όλων των πνευματικών δυνάμεων, για να οικοδομήσουμε τις κλονισμένες συνειδήσεις, πρέπει να ενεργήσουμε, χωρίς χρονοτριβή.
Πολλή συζήτηση έγινε σχετικά με την ώρα τέλεσης της Ανάστασης και όπως υπογραμμίσατε, εκφράζοντας τις θέσεις σας, «κανονικά πρέπει να τελεστεί στις 12 τα μεσάνυχτα», με το αιτιολογικό της αποφυγής κοσμοσυρροής στους δρόμους. Σας βρίσκει σύμφωνο η απόφαση της Ιεράς Συνόδου για τις 9 το βράδυ ή διατηρείτε, αντίθετα, τις επιφυλάξεις σας;
Εγκαίρως, μόλις άρχισε η σχετική συζήτηση, έλαβα δημοσίως θέση και εξέφρασα με παρρησία τις απόψεις μου, τις οποίες εξακολουθώ να υποστηρίζω. Πιστεύω ότι με τη μετακίνηση της ώρας έναρξης της τελετής της Αναστάσεως στις 9 το βράδυ θα προκύψουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, για λόγους που έχω επαρκώς εξηγήσει. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αν και διαφωνούμε, θα υπακούσουμε στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου, γιατί αυτό επιτάσσει η εκκλησιολογική μας συνείδηση, ελπίζοντας ότι και αυτή η εμπειρία θα είναι για μία και μοναδική φορά.
Μεγάλο το πλήγμα που έχει επιφέρει η πανδημία στη λειτουργία των Σπιτιών Γαλήνης. Πολλοί διερωτώνται πότε θα αρχίσει και πάλι η διανομή φαγητού από τα 27 κέντρα σίτισης απόρων της Μητρόπολης Δημητριάδος, καθώς δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να μαγειρεύουν στο σπίτι.
Oπως είπα και προηγουμένως, πολλά είναι τα ζητήματα της εκκλησιαστικής ζωής, που επλήγησαν ισχυρά και θα χρειαστεί να θεραπεύσουμε, μετά το πέρας της πανδημίας. Το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας είναι ένα απ’ αυτά. Τα Σπίτια Γαλήνης έκλεισαν, λόγω των αυστηρών περιορισμών μετακίνησης, της προστασίας των εθελοντριών, που εργάζονται σε αυτά, της καταστροφικής πτώσης των εσόδων των ενοριών, λόγω της μη λειτουργίας ή της υπολειτουργίας των ναών. Παρά ταύτα, οι ενορίες μας υπερέβαλαν εαυτούς και έβρισκαν τρόπους να ανακουφίσουν, στο μέτρο του δυνατού, τις επείγουσες και πραγματικές ανάγκες. Με το πέρασμα του χρόνου, σταδιακά αρχίζει να αποκαθίσταται η λειτουργία των ενοριακών Σπιτιών Γαλήνης και ελπίζουμε, σύντομα, να επανέλθουν σε κανονικούς ρυθμούς λειτουργίας. Γι’ αυτό, κάνω έκκληση στον λαό μας να ενισχύει την τόσο καθοριστική, για την κάλυψη των ποικίλων αναγκών και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, προσπάθεια.
Ποια είναι, στο μεταξύ, η μέριμνα της Μητρόπολης Δημητριάδος για τις άπορες οικογένειες το φετινό Πάσχα;
Oπως συμβαίνει κάθε Πάσχα και όχι μόνο, οι ενορίες μας, μέσω των φιλοπτώχων ταμείων τους, ετοιμάζουν και θα προσφέρουν δέματα αγάπης σε όσους εμπερίστατους αδελφούς έχουν ανάγκη, προκειμένου να μη λείψουν τα απαραίτητα για τις άγιες ημέρες που έρχονται. Πρόκειται για έναν τιτάνιο αγώνα, που διεξάγεται υπό δυσμενέστατες συνθήκες και χωρίς τους πόρους άλλων εποχών. Γι’ αυτό, θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω από καρδιάς τους ιερείς μας, γιατί, με τη βοήθεια του Θεού και χάρη στη χρηστή οικονομική διαχείριση των ενοριών τους, καταφέρνουν να αντεπεξέρχονται στις ανάγκες και από τα λίγα να προσφέρουν τα πολλά.
Υπάρχουν ετοιμότητα και δυνατότητα στήριξης μεγαλύτερου αριθμού Βολιωτών, εάν παραστεί ανάγκη;
Ουδείς θα στερηθεί τη βοήθεια της Εκκλησίας μας τούτες τις μέρες. Οι κληρικοί μας γνωρίζουν την κατάσταση των ενοριτών τους, γνωρίζουν ποιοι έχουν αληθινά ανάγκη και ποιοι απλώς εκμεταλλεύονται, συστηματικά, την αγάπη της Εκκλησίας. Θα πράξουν αναλόγως, προσαρμόζοντας το εύρος της βοήθειας στα μέσα και στους πόρους που διαθέτουν. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, την έκκλησή μου προς τον λαό μας να βοηθήσει το έργο της Εκκλησίας σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.
Σας ανησυχεί η επιδημιολογική εικόνα, που καταγράφεται, το κύμα ανεργίας, που ενδέχεται να αυξηθεί και τι προσδοκάτε την επόμενη μέρα;
Με ανησυχεί, αναλογιζόμενος τις αντοχές του συστήματος υγείας, το οποίο δοκιμάζεται δραματικά τον τελευταίο καιρό, αντιμετωπίζοντας συνθήκες πολέμου. Η συνεχείς μεταλλάξεις του ιού επιδεινώνουν την επιδημιολογική κατάσταση. Γι’ αυτό, πιστεύω ότι, με τη βοήθεια του Θεού, η επιτάχυνση του προγράμματος των εμβολιασμών και η υπερκέραση των όποιων ενδοιασμών, μπροστά στη γενικότερη ωφέλεια του πληθυσμού, θα εκτονώσουν, σταδιακά, το πρόβλημα.
Θα θυμάστε, επίσης ότι εδώ και πολύ καιρό έχω μιλήσει για τα δύσκολα, που θα έρθουν μετά το πέρας αυτής της οικουμενικής δοκιμασίας, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, κυρίως δε της οικονομικής. Γι’ αυτό, θα επαναλάβω ό,τι λέω κάθε φορά, που ο τόπος μας υφίσταται μια μεγάλη δοκιμασία. Ο μόνος τρόπος να την αντιμετωπίσουμε είναι η διατήρηση της ενότητας και της κοινωνικής συνοχής, η υπευθυνότητα και η προσφορά αλληλεγγύης, η έξοδος από τον εαυτό μας και η συνάντηση των αδελφών μας για τη θεραπεία των αναγκών. Η Εκκλησία μας εργάζεται με συνέπεια προς αυτή την κατεύθυνση και αυτό θα εξακολουθήσει να πράττει. Τη μεγάλη ευθύνη, όμως, έχει η Πολιτεία, η οποία οφείλει να λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την ενίσχυση των ευπαθών κοινωνικών ομάδων, για να κρατηθούν στη ζωή οι επιχειρήσεις, κυρίως οι μικρομεσαίες, να μη χάσουν οι άνθρωποι τις δουλειές τους. Με ικανοποίηση βλέπουμε ότι το κάνει, αλλά πρέπει να το κάνει με ακόμα πιο έντονο και δυναμικό τρόπο.
