Η Αμερικανίδα Τζιλ Σόμερ άφησε μεγάλη διευθυντική καριέρα στην Ουάσινγκτον για να ζήσει στις Ράχες
Εξαιρετικά δημοφιλές το νησί του «Mamma mia» σε όλο τον κόσμο, διαθέτει ένθερμους φίλους, όπως η Αμερικανίδα Τζιλ Σόμερ, που πολιτογραφήθηκε προ πολλού Σκοπελίτισσα. Υψηλόβαθμο στέλεχος στην Αμερική, δεν δίστασε να εγκαταλείψει μια μεγάλη καριέρα στην Ουάσινγκτον, ως διευθύντρια τράπεζας, προκειμένου να εγκατασταθεί στη Σκόπελο.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Εχοντας συμπληρώσει δύο δεκαετίες διαμονής στο νησί, μίλησε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τη ζωή και τη δράση της στη Σκόπελο, που αποτελεί τον δικό της επίγειο παράδεισο.
«Η μητέρα μου, Γκλόρια Καρ, η οποία είναι εικαστικός με μάστερ στη χαρακτική, ήρθε στο νησί για διακοπές το 1998 και είχε ως όνειρο να δημιουργήσει ένα κέντρο για τις τέχνες και τους καλλιτέχνες. Αγόρασε ένα κτήμα και δημιούργησε το Skopelos Foundation for the arts το 1999», ανέφερε.
Μιλώντας για την αφετηρία της ζωής στη Σκόπελο, υπογράμμισε ότι: «Ηρθα στο νησί, διότι η μητέρα μου ξεκίνησε το Ιδρυμα. Η μητέρα μου αγάπησε από την πρώτη στιγμή το νησί, λόγω της φυσικής του ομορφιάς και των φιλόξενων κατοίκων, και μόλις το γνώρισε από κοντά, αποφάσισε πως είναι ο κατάλληλος τόπος για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα».
Εχοντας δημιουργήσει τον δικό της επίγειο παράδεισο στις Ράχες, έχει ανοίξει δρόμους καλλιτεχνικής επικοινωνίας με την Αμερική, αλλά και όλο τον κόσμο, διοργανώνοντας, παράλληλα, το διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ για νέους, που αποτελεί θεσμό για την Σκόπελο. Συγκεκριμένα, το 2009 ίδρυσε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Της Σκοπέλου για τη Νεολαία (SIFFY), που θα γιορτάσει την δέκατη επέτειο το επόμενο έτος, με πολλές «Αναμνήσεις».
Καλλιτέχνες με εικαστικές περγαμηνές από την Αμερική, την Ασία, την Ευρώπη, την Αυστραλία, βρίσκουν πρόσφορο δημιουργικό έδαφος, με επίκεντρο την κεραμική, την ζωγραφική και τη χαρακτική. «Εξήντα περίπου καλλιτέχνες από διάφορες χώρες του εξωτερικού έρχονται στο νησί για διάστημα από δύο εβδομάδες μέχρι ένα μήνα και δημιουργούν, παρουσιάζοντας στη συνέχεια τα έργα τους» είπε.
Το φετινό καλοκαίρι της πανδημίας λειτουργεί αποτρεπτικά για την πραγματοποίηση ανάλογων δράσεων, με τον δίαυλο της καλλιτεχνικής επικοινωνίας με τον κόσμο να παραμένει, ωστόσο, ανοιχτός. «Με ανησυχεί πάρα πολύ η πανδημία και η δύσκολη κατάσταση που βιώνει η Αμερική, αλλά νιώθω ασφαλής στο νησί», επεσήμανε, ενώ προσέθεσε ότι έχει διαρκή επικοινωνία με τους συγγενείς της στην Αμερική και τον 90χρονο πατέρα της, που ζει στη Γιούτα.
Κλείνοντας, δεν παρέλειψε να εκφράσει τη βαθιά της αγάπη για το νησί, επισημαίνοντας ότι: «Αισθάνομαι ότι βρήκα έναν παράδεισο στην Σκόπελο, παντρεύτηκα, απέκτησα μια κόρη που είναι μαθήτρια στην τρίτη γυμνασίου και παρόλο που είναι διαφορετική η νοοτροπία, είναι φιλικό το περιβάλλον και οι άνθρωποι».
