Ο Απόστολος Παντσάς έγραψε τους στίχους του νέου τραγουδιού του Νίκου Μεργιαλή
Η ποιητική ευαισθησία του ιατρού Απόστολου Παντσά αποτυπώνεται στους στίχους του νέου τραγουδιού του Νίκου Μεργιαλή με τίτλο «Της ξενιτιάς το αηδόνι». Ο Βολιώτης ερμηνευτής, «ψυχή» του συγκροτήματος «Μουσικοί Ιχνηλάτες», επένδυσε με ευαισθησία και δυνατά ηχοχρώματα τους στίχους του γνωστού παθολόγου ιατρού, ο οποίος ασχολείται πολλά χρόνια με την ποίηση.
Το ποίημα μιλάει για τον ξενιτεμό, τη μετανάστευση, τον πόνο του χωρισμού. Ο Νίκος Μεργιαλής το δούλεψε, μαζί με μια σειρά από αλλά ποιήματα, στη λογική της έκδοσης μιας συλλογής όχι κατ’ ανάγκη ροκ.
O Απόστολος Παντσάς ασχολείται πάρα πολλά χρόνια με την ποίηση, ενώ όπως ανέφερε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ αποφάσισε να εξωτερικεύσει την συγκεκριμένη κλίση μετά την ολοκλήρωση των αυτοδιοικητικών του δραστηριοτήτων. Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές, ενώ όπως υπογραμμίζει: «Η ποίηση αντιπροσωπεύει έναν κόσμο ολόκληρο, έναν κόσμο ο οποίος δεν είναι ο καθημερινός, φανερός, βιωματικός και υποχρεωτικός κόσμος της διαχείρισης των αναγκών του σώματος, αλλά είναι ένα ταξίδι σε έναν κόσμο απαιτήσεων του πνεύματος».
Στίχοι που φέρουν την υπογραφή του έχουν μελοποιηθεί κατ’ επανάληψη, με τον ίδιο να εμπνέεται και να αποτυπώνει στο χαρτί σκέψεις και συναισθήματα. δημιουργώντας εικόνες, με έμμετρο λόγο. «Η ποίηση είναι μια διαδικασία συνεχής, αδιάπτωτη, όχι καθημερινή γιατί εργάζομαι ως ιατρός αρκετές ώρες καθημερινά, αλλά σίγουρα είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεκουράζομαι τις υπόλοιπες ώρες. Είναι μια ψυχικά ωφέλιμη δραστηριότητα που με ξεκουράζει» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η ευαισθησία του δημιουργού αποτυπώνεται στους στίχους που μελοποίησε ο Νίκος Μεργιαλής και απέδωσαν οι μουσικοί: Δημήτρης Νάσσιος: Ηλεκτρική/ακουστική κιθάρα – φωνητικά, Κώστας Χαλάτσης: μπάσο, Αγγελος Τσιριγωτάκης: τύμπανα. Το mix/mastering ανέλαβε ο Απόστολος Μόσιος και το video ο Νίκος Χατζηπολίτης.
ΕΝΘΕΤΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ
Οι στίχοι του τραγουδιού
Φεγγάρι αίμα κόκκινο
Σαλπάρει αγριεμένο
Γεμίζει το ολόφεγγο
Με μνήμες φορτωμένο
Ολόφωτης νύχτας λαλιά
Στις άκρες του κραδαίνει
Μεγάλη ουράνια αγκαλιά
Σαν μάνα την υφαίνει
Μιλάει για την ξενιτιά
Δακρύζει και σωπαίνει
Μεγάλη ουράνια αγκαλιά
Σαν μάνα την υφαίνει
Στρωσίδι για ν’ αναπαυθεί
Στον ουρανό απλώνει
Απ’ τον καημό να γιατρευτεί
Του μισεμού τ’ αηδόνι
Βαριά των θρύλων η σκιά
Μετρούν παλιά ρολόγια
Στερνή του χάρου δρασκελιά
Τα δακρυσμένα λόγια
Μιλάει για την ξενιτιά
Δακρύζει και σωπαίνει
Μεγάλη ουράνια αγκαλιά
Σαν μάνα την υφαίνει
