Η περίφημη ρωμαϊκή ταβέρνα της αρχαίας Δημητριάδας δίνει πληροφορίες για τη διατροφή χιλιάδων χρόνων
Μνημείο με ιδιαίτερη αρχαιολογική σημασία η ρωμαϊκή ταβέρνα του 3ου αιώνα μ.Χ. που ανακαλύφθηκε στην αρχαία Δημητριάδα και βρίσκεται στο επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος, διότι αποτελεί τεκμήριο των διατροφικών συνηθειών του μακρινού παρελθόντος.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Το εξαιρετικά σημαντικό μνημείο, σε πανελλαδικό επίπεδο, αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή και στόχος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μαγνησίας είναι να καταστεί επισκέψιμο. Στο πλαίσιο αυτό εκπονούνται οι απαραίτητες μελέτες, που αφορούν στην ανάδειξη του μνημείου, που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού επιστημόνων.
Η ρωμαϊκή ταβέρνα του 3ου αιώνα μ.Χ. που βρέθηκε στην περιοχή Πευκάκια, αλλά και η αναπαράσταση του σπάνιου ευρήματος που κοσμεί σε περίοπτη θέση τη νέα πτέρυγα του Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου, σε αντιδιαστολή με τους καρπούς που εκτίθενται στην αίθουσα των νεολιθικών, υπογραμμίζει την σημασία της μεσογειακής διατροφής, σε βάθος χρόνου.
Το σημαντικό εύρημα αλλά και το ρωμαϊκό καπηλειό που «ξαναχτίστηκε» μέσα στον χώρο του Μουσείου για τις ανάγκες της έκθεσης, φέρνουν στο φως σημαντικά στοιχεία για τις διατροφικές συνήθειες των κατοίκων της αρχαίας Δημητριάδας.
«Η ταβέρνα είναι το πιο εντυπωσιακό εύρημα που κοσμεί το Μουσείο και τα αγγεία που βρέθηκαν στο εσωτερικό της, μας δίνουν σημαντικά στοιχεία για την οργάνωση μιας ταβέρνας, του αποθηκευτικού χώρου και των μαγειρείων της στη ρωμαϊκή περίοδο, στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ.», αναφέρει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μαγνησίας Ανθή Μπάτζιου, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο εξοπλισμός της ταβέρνας, πολυάριθμα αγγεία, χύτρες μαγειρέματος, ταψιά, σκεύη σερβιρίσματος, αλλά και αποθηκευτικά σκεύη, βρέθηκαν στη θέση τους, μετά την καταστροφή της από πυρκαγιά, όταν η οροφή αλλά και η σκεπή κατέρρευσαν, καταπλακώνοντας το περιεχόμενο, που παρέμεινε άθικτο μέχρι σήμερα.
Η πυρκαγιά εικάζεται ότι προκλήθηκε «λόγω των εύφλεκτων υλικών, λάδι, κρασί κλπ., αλλά και των πολλών μαγειρικών εστιών που διέθετε», επισημαίνει η κ. Μπάτζιου, η οποία προσθέτει ότι το εύρημα είναι σπάνιο και ιδιαίτερα σημαντικό για την αρχαιολογική έρευνα, αλλά και τη Μαγνησία γενικότερα. Στο Μουσείο αναπαριστώνται οι δύο από τους τρεις χώρους της ρωμαϊκής ταβέρνας που ανακαλύφθηκε στο παραλιακό μέτωπο των Πευκακίων, με το περιεχόμενό τους και πλαισιώνονται από φωτογραφίες του ευρήματος.
Σπουδαίο εύρημα
Κατά γενική ομολογία πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό εύρημα, με εντυπωσιακά ψηφιδωτά δάπεδα που κοσμούν αίθουσες του ρωμαϊκού κτιριακού συγκροτήματος. «Για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε στην αρχαία Δημητριάδα κλειστό σύνολο πλήρους οικοσκευής, γεγονός που οφείλεται στην καταστροφή του κτιρίου από πυρκαγιά, αλλά και στο ικανό ύψος, περίπου 1,60 μ., που σώζονται οι τοίχοι του κτιρίου. Τα αγγεία που βρέθηκαν, μας επιτρέπουν να ανασυνθέσουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό ενός «οινομαγειρείου – ταβέρνας» του 3ου αιώνα μ.Χ. σε κεραμικά σκεύη για την αποθήκευση, το μαγείρεμα και την παράθεση των τροφών και του οίνου» υπογραμμίζει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μαγνησίας.
Οι αμφορείς που βρέθηκαν, δεν περιείχαν μόνο οίνο, έλαιο και μέλι, αλλά και καρπούς, όπως αμύγδαλα, ελιές, σιτάρι, άλευρα, όσπρια. Στον χώρο της ταβέρνας με τις εστίες βρέθηκαν χύτρες, ταψάκια με ίχνη καύσης στο εσωτερικό τους, αγγεία καθημερινής χρήσης, λυχνάρια και πολλά ακόμη.
Ανάμεσα στα ευρήματα υπήρχαν επίσης χάλκινη ζυγαριά, πολλά νομίσματα, τα περισσότερα από τα οποία είναι χάλκινα, κοπές του Κοινού των Μαγνήτων, οι συνηθισμένες με δαφνοστεφή κεφαλή Δία στον εμπροσθότυπο και τον Κένταυρο Χείρωνα στον οπισθότυπο, κοπές με προτομή ρωμαίων αυτοκρατόρων και νομίσματα του Κοινού των Θεσσαλών.
Επιναν γλυκό κρασί
Τα κατάλοιπα τροφών που βρέθηκαν στα αγγεία περιλαμβάνουν στέρεες τροφές, όπως σύκο, το συνηθισμένο γλυκό μετά το φαγητό, κουκούτσια ελιάς, σιτάρι, κατάλοιπα καρπών αλλά και όστρεα, θαλάσσια όστρακα δηλαδή, που ήταν αγαπημένη τροφή των αρχαίων ήδη από την προϊστορική εποχή. Ιδιαίτερα σημαντικά είναι, εξάλλου, τα κύπελλα που βρέθηκαν στο ρωμαϊκό καπηλειό της Δημητριάδας και μαρτυρούν ότι οι θαμώνες έπιναν γλυκό κρασί, τον περίφημο ειλεό οίνο, που προέρχονταν από την Ιταλία. Οι επιγραφές «ειλεός» αλλά και «πίε ευφραίνου» πάνω σε αρχαία κύπελλα οδηγούν τους αρχαιολόγους στο συμπέρασμα ότι είτε εισάγονταν κρασί από την Ιταλία, είτε γίνονταν εμπόριο μοσχευμάτων.
