ΤΟΠΙΚΑ

«Κι εμείς… φυλακισμένοι» ~ Συγκινητική έκδοση του Εσταυρωμένου

κι-εμείς-φυλακισμένοι-συγκινητικ-745633

Χριστουγεννιάτικες σκέψεις των μαθητών του παραρτήματος του 6ου Γυμνασίου

Προσωπικές ιστορίες, σκέψεις και συναισθήματα, άρρηκτα συνδεδεμένα με το πνεύμα των Χριστουγέννων καταγράφουν οι μαθητές του παραρτήματος του 6ου Γυμνασίου, στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Βόλου. Το βιβλίο με τίτλο «…ήρθαν τα Χριστούγεννα κι εμείς…μαθητές φυλακισμένοι…» αποτελεί έκδοση του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Εσταυρωμένος» και αναδεικνύει το εκπαιδευτικό έργο που επιτελείται αλλά και τις ευαισθησίες των νεαρών κρατούμενων μαθητών.

Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ

Συγκλονιστικές μαρτυρίες καταγράφονται στα κείμενα των νεαρών κρατουμένων, τα οποία επιμελήθηκαν οι φιλόλογοι Αναστασία Χατζηπλή και Αποστολία Κοτζαγιώτου.

Στο προλογικό του σημείωμα, ο πρόεδρος του «Εσταυρωμένου» π. Θεόδωρος Μπατάκας, επισημαίνει ότι «όλα αυτά τα παιδιά έχουν ανάγκη της αγάπης μας, του ενδιαφέροντός μας και των προσευχών μας. Δεν χάθηκε τίποτα. Ολα μπορούν ν’ αλλάξουν μέσα τους και στη ζωή τους, αρκεί η κοινωνία να τους δώσει την ευκαιρία».

Το έμψυχο δυναμικό του σχολείου και των φυλακών, αγκαλιάζει με ιδιαίτερη φροντίδα τους νεαρούς κρατούμενους. Οπως σημειώνουν χαρακτηριστικά ο διευθυντής Αγγελος Μιχόπουλος και οι καθηγητές Ιωάννης Φόβος, Αποστολία Κοτζαγιώτου, Αναστασία Χατζηπλή και Βασίλης Δεληκούρας «θεωρούμε υποχρέωσή μας να ευχαριστήσουμε το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο και το Δ.Σ. του Συλλόγου για το ενδιαφέρον που δείχνουν για το σχολείο μας και για τη συνεχή βοήθεια που μας προσφέρουν».

Η νοσταλγία της μάνας, η έλλειψη της οικογενειακής θαλπωρής και τα συναισθήματα που κυριαρχούν στις ψυχές των νεαρών κρατούμενων, καταγράφονται στα συγκλονιστικά κείμενά τους.

«Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Είναι τα δεύτερα Χριστούγεννα που περνώ μέσα σε πηχτό σκοτάδι, μέσα σε νύχτα δίχως σύνορα. Ο χρόνος δεν με απασχολεί, δεν τον μετρώ. Δεν χρειάζομαι ρολόι, ούτε ημερολόγιο. Ζω σε έγκατα βαθιά, δεν ξεχωρίζω τις ώρες, τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια. Με τη μυρωδιά νιώθω τα Χριστούγεννα κι όχι με τα μάτια. Τα νιώθω στον αέρα» γράφει στο ημερολόγιό του ο Φλοριάν.

Ο Εσιάμπο αναφέρεται στα Χριστούγεννα, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι για μένα περισσότερο παγωμένα από ποτέ, γιατί περνώ τη χειρότερη φάση της ζωής μου. Φέτος θα είμαι ολομόναχος, μακριά από το ζεστό το σπιτικό μου χωρίς τους ανθρώπους που αγαπώ, χωρίς τους δικούς μου, έχοντας πια καταλάβει τι έχασα. Εύχομαι αυτά όλα που περνώ εδώ μέσα, ποτέ μα ποτέ κανείς άνθρωπος να μην τα ζήσει, ούτε καν ο εχθρός μου. Εύχομαι μόνο να σταθώ τυχερός και μια μέρα να έχω πάλι πίσω όλα όσα έχασα, την ίδια τη ζωή μου».

«Ο καιρός κυλάει αργά. Κάθε μέρα τα λεπτά γίνονται ώρες, οι ώρες γίνονται μέρες, οι μέρες μήνες, οι μήνες χρόνια. Κι εγώ, εγώ εδώ, σκέφτομαι κάθε μέρα εσάς και τα χάνω που είμαι μέσα. Ιδιαίτερα τώρα που είναι γιορτές και είστε όλοι μαζί. Μάνα το στολίσατε το δέντρο; Βάλατε πολύχρωμα φωτάκια; Εφτιαξες μελομακάρονα; Θυμάμαι πως μύριζε το σπίτι από τα γλυκά που έφτιαχνες. Εμπαινα μέσα κι ένιωθα τη ζεστασιά της αγάπης σου» γράφει στη μητέρα του ο Εσιάμπο-Φλοριάν.

«Πέρασαν κιόλας τρεις μήνες εδώ μέσα στη φυλακή. Οταν πρωτοήρθα, μουδιασμένος, τρομαγμένος, έξω από τα νερά μου. Ολα γύρω μου φαίνονταν ασπρόμαυρα. Πίεση από παντού. Μέσα στο θάλαμο μαζί με άλλα παιδιά προσπαθώ όλο αυτό το διάστημα να προσαρμοστώ. Ερχονται τα Χριστούγεννα και νιώθω μόνος, μακριά από την οικογένειά μου, την κοπελιά μου, τους φίλους μου. Φέτος είναι η πρώτη φορά που θα περάσω τις γιορτές μέσα στο θάλαμο, στις φυλακές του Βόλου, μαζί με τα’ άλλα παιδιά. Θα μιλήσουμε και θα ξεχαστούμε…ελπίζω. Ομως η ψυχή μου είναι σφιγμένη. Φτάνει μια κουβέντα, ένας ήχος να με πάει πίσω στις ευτυχισμένες στιγμές φτάνει για να με πονέσει» υπογραμμίζει ο Κρεσνίκ, κλείνοντας σε λίγες φράσεις τα συναισθήματά του.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου