Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ:Τίνος θα τρίζουν πιο πολύ;

γ-π-μασσαβεταστίνος-θα-τρίζουν-πιο-πο-620576

Βλέποντας στο «Μετρό», ή στα λεωφορεία, τη δαπανηρή εκστρατεία προβολής των 150 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή μας, την οργανωμένη από το «Ίδρυμα Ωνάση», αναρωτιέμαι τίνος τα κόκαλα άραγε να τρίζουνε πιο θυμωμένα «δια το αψήφιστον της εκλογής». Του Κωνσταντίνου Καβάφη, ή του Αριστοτέλη Ωνάση; Την ώρα που το «Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο» αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, που υπονομεύουν την αποτελεσματική λειτουργία του, το «Ίδρυμα Ωνάση» πετάει χρήμα για… κακοποίηση του Καβάφη.

Οπως για παράδειγμα με την πολυσυζητημένη προβολή της φράσης «είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία» από το ποιημα «Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.» στην οποία επιχειρείται «επικαιροποίηση» με βάση τα σημερινά πολιτικά δεδομένα, αλλα με πλήρη διαστροφή της λέξεως «βία», όπως την εκφράζει ο ποιητής. Αλλα το συγκεκριμένο ποιημα είναι πραγματι επίκαιρο για άλλους λόγους… τροϊκανούς, τους οποίους αντιλαμβάνεται ο καθένας όταν το θυμηθεί:

Οτι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Aποικία

δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,

και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,

ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός

να φέρουμε Πολιτικό Aναμορφωτή.

Ομως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία

είναι που κάμνουνε μια ιστορία

μεγάλη κάθε πράγμα οι Aναμορφωταί

αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ

δεν τους χρειάζονταν κανείς.) Για κάθε τι,

για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,

κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,

με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Εχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.

Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·

η κατοχή σας είν’ επισφαλής:

η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Aποικίες.

Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,

κι από την άλληνα την συναφή,

κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·

είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τί να γίνει;

σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,

βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·

πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,

κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,

απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,

να δούμε τι απομένει πια, μετά

τόση δεινότητα χειρουργική.—

Ισως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.

Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.

Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.

Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.

Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;

Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου