Τρικυμία εν κρανίω φαίνεται ότι κυριαρχεί στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Διαφορετικά δεν εξηγείται η εικόνα που εμφανίζουν οι δυο πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου αυτού, γύρω από το θέμα του εισιτηρίου που θα κληθούν να πληρώνουν, από το νέο έτος, οι πολίτες, προκειμένου να κάνουν χρήση των υπηρεσιών των δημοσίων νοσοκομείων. Διότι άλλα μας λέει ο κ. Γεωργιάδης και άλλα ο κ. Λυκουρέντζος. Λες και δεν συνυπηρετούν στο ίδιο υπουργείο, λες και δεν είναι αμφότεροι στελέχη, όχι μόνον της ίδιας κυβέρνησης αλλά και του ίδιου κόμματος.
Είναι κοινό μυστικό ότι η τρόικα πιέζει να αυξηθεί το εισιτήριο, για τα δημόσια νοσοκομεία, από πέντε ευρω που είναι σήμερα, στα είκοσι πέντε. Αυτοί βεβαίως έχουν τη δική τους «λογική». Που είναι αυστηρώς λογιστική. Και ακραίως νεοφιλελεύθερη από πλευράς «ιδεολογικής» προσέγγισης. Όπως ήταν και εκείνου του επηρμένου αντικαγκελαρίου και υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας, του Φίλιπ Ρέσλερ, που, ευτυχώς και για μας και για την Ευρώπη ολόκληρη, τον πήρε και τον σήκωσε στις τελευταίες εκλογές. Αφήνοντας το κόμμα των Φιλελευθέρων Δημοκρατών, για πρώτη φορα στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας, εκτός κοινοβουλίου. Ας πάει και να μην ξανάρθει, με το καλάμι του.
Η ζωή όμως δε βγαίνει πέρα μόνο με υστερική εμμονή στη λογιστική πλευρά της. Χρειάζεται πάνω από όλα ανθρωπιά. Ένα «μέγεθος» που δεν υπάρχει στα οικονομετρικά πρότυπα των τροϊκανών. Αλλά σε μια χώρα με τέτοιες στρατιές ανέργων και αέργων, με εκμηδενισμένα εισοδήματα συνταξιούχων, η γενική επιβολή ενός τόσο «αλμυρού» εισιτηρίου, θα οδηγήσει σε απάνθρωπες καταστάσεις. Θα κάνει συμπολίτες μας με χρόνια ή έκτακτα προβλήματα να αποφεύγουν, να αναβάλουν, την επίσκεψη τους σε δημόσια νοσοκομεία. «Άστο για αργότερα». Αργότερα όμως ίσως να είναι πολύ αργά για κάποιον πάσχοντα. Αλλά και για την ίδια την επιστήμη.
Κάθε περίπτωση… παράκαμψης της έγκαιρης επίσκεψης στο νοσοκομείο, προς αποφυγή του εισιτηρίου, μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις, η αντιμετώπιση των οποίων θα κοστίσει τελικώς πολύ ακριβότερα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Λόγω μη έγκαιρης διάγνωσης. Οπότε τα «λογιστικά» οφέλη των τροϊκανών θα αποδειχθούν τελείως ανύπαρκτα. Θα οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Βρείτε άλλους τρόπους οικονομίας και όχι με το να διώχνετε τους ανθρώπους μακράν των νοσοκομείων. Γιατί η μη πρόληψη είναι ό,τι πιο ακριβό μπορεί να μας κοστίσει.
