Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ:Ανευθυνότητος εγκώμιον

γ-π-μασσαβετασανευθυνότητος-εγκώμιο-704194

Ασφαλώς και είναι ξένο, και προς την πολιτική μου αγωγή και προς την αισθητική μου, να παρακολουθώ αστυνομικούς να εισβάλουν σε πανεπιστημιακούς χώρους. Μου είναι απεχθές ως θέαμα να παρακολουθώ τέτοιες σκηνές.

Οι πανεπιστημιακοί χώροι είναι για τους φοιτητές και τους δασκάλους τους. Δεν είναι για την αστυνομία.

Αλλο τόσο ξένο όμως είναι και προς την πολιτική μου αγωγή και προς την αισθητική μου το να διατηρείται επί δεκαετίες ένα «οπλοστάσιο», μια πυριτιδαποθήκη, γεμάτη βόμβες Μολότοφ, λοστούς, παραλυτικά εναιωρήματα πιπεριού και ό,τι άλλο χρησιμοποιούν, επί τόσες δεκαετίες, οι «γνωστοί άγνωστοι» κουκουλοφόροι. Αυτοί που καίνε σχολές, καίνε ακόμη και ανθρώπους ζωντανούς μαζί με τράπεζες, καταστρέφουν πολιτιστικά μνημεία και δημόσια περιούσια. Για την αποκατάσταση της οποίας καλούνται πάντοτε να αναπληρώσουν τα συνήθη υποζύγια του φορολογικού μας συστήματος.

Οι πανεπιστημιακοί χώροι είναι για τους φοιτητές και τους δασκάλους τους. Δεν είναι για τους τραμπούκους που βαυκαλίζονται ότι τάχα είναι «αντάρτες».

Αν οι κακοί «μπάτσοι» είχαν εισβάλει για να διώξουν ανθρώπους που ανέπτυσσαν ιδέες, ακόμη και αν αυτές ήταν τελείως αντίθετες με τα δικά μου πιστεύω, θα ήμουν έτοιμος να συνταχθώ προθύμως με τον αγανακτούντα και διαμαρτυρόμενο ηγέτη της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφαζάνη. Αλλα μπήκαν στο Πολυτεχνείο για να τερματίσουν μια κατάληψη πανεπιστήμιου χώρου και μετατροπή του σε «γιάφκα» παραγωγής… πολεμικού υλικού. Κυρίως από εξωπανεπιστημιακούς.

Εκείνο που με ενοχλεί περισσότερο σε αυτή την ιστορία δεν είναι το ότι βρέθηκαν τραμπούκοι να καταλάβουν έναν πανεπιστημιακό χώρο και να τον χρησιμοποιούν ως ορμητήριο για τις, ενίοτε και φονικές, επιδρομές τους. Ούτε αυτή και μόνη η εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων. Είναι πρωτίστως το «γιατί». Γιατί φθάσαμε σε αυτό το σημείο. Γιατί κατέστη αναπόφευκτη η εισβολή των «μπάτσων».

Διότι η πιο παραλυμένη, παραδομένη στην τρυφηλότητα της, ηγεσία αυτού του τόπου είναι η λεγόμενη «πνευματική». Μέρος της οποίας είναι οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι. Αυτοί που ως πρυτάνεις, κοσμήτορες και συγκλητικοί του Πολυτεχνείου, απέφευγαν να κάνουν το καθήκον τους. Να διώξουν εκείνοι τους εισβολείς από το ίδρυμα. Αλλα προτίμησαν να ακολουθούν την τακτική του «ου μπλέξεις».

Αυτή τους η στάση είναι η χειρότερη «διδαχή» και «παρακαταθήκη» προς τους φοιτητές τους, τη νέα γενιά γενικότερα. Και ούτε κοκκινίζουν καν. Γι’ αυτό δεν αισιοδοξώ για το Αύριο του τόπου.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου