Από τότε που το «καπιταλιστικό και αντεργατικό» κράτος προχώρησε στις γνωστές μεθοδεύσεις, προκειμένου να απαλλαγεί περίπου από το ένα τέταρτο των εργαζομένων στην ΕΡΤ, ώστε να μειωθεί το λειτουργικό κόστος της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, το ΚΚΕ «έβαλε φωτιά στα τόπια». Και με τους εκπροσώπους του στις αντίστοιχες συνδικαλιστικές ενώσεις, οδηγεί τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης σε συνεχείς απεργίες, που εκφυλίσθηκαν.
Τώρα το ίδιο το ΚΚΕ πουλάει, σε ιδιώτη, τη ραδιοφωνική και τηλεοπτική συχνότητα του «902», αν και νομικώς δεν έχει δικαίωμα, αφού η χρήση της συχνότητάς του παραχωρήθηκε ως κόμμα και όχι ως επιχείρηση. Αλλά ας το παραβλέψουμε, αφού, επί ένα τέταρτο του αιώνα, το καθεστώς αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών παραμένει ημιπαράνομο για όλους.
Ο νέος αγοραστής αξίωσε, και το ΚΚΕ αποδέχθηκε, να πάρει τις δυο συχνότητες «καθαρές». Δηλαδή «χωρίς το βάρος των εργαζομένων». Οπότε οδηγούνται όλοι σε… συντροφική ομαδική απόλυση. Και επειδή και αυτό είναι παράνομο, αφού η «Ραδιοτηλεοπτική Α.Ε.», στην οποία ανήκουν οι δύο σταθμοί, πωλείται εν λειτουργία, επιστρατεύεται η… κινητικότητα την οποία καταδικάζουν όταν την εφαρμόζει η κυβέρνηση. Δηλαδή τους… μεταφέρουν σε άλλες κομματικές επιχειρήσεις, ώστε να απολυθούν από εκεί. Υποσχόμενοι ότι τάχα «θα σεβασθούν τα εργασιακά δικαιώματα τους», αλλα με… κούρεμα, στα οφειλόμενα, κατά 40%.
Παραλλήλως στο «Ριζοσπάστη» συνεχίζονται οι απολύσεις. Αλλά και όσοι μένουν, στην εφημερίδα του κόμματος που αξιώνει «κατώτατο μισθό 1.200 ευρω», από κάθε άλλον εργοδότη, καλούνται να αποδεχθούν αμοιβές 600 – 800 ευρω. Τα 1.200 ευρώ να τα πληρώνουν τα… κορόιδα, οι ιδιώτες, όχι το κόμμα. Και, για να περάσει το σχέδιο, ακολουθείται η τακτική της απόλυσης πολλών και επαναπρόσληψης, με τους «μισθούς πείνας» πολύ λιγότερων.
Τούτο τον καιρό δουλεύω ένα νέο βιβλίο, για έναν… μάγο, από αυτούς που έχουν κατακλύσει την τηλεόραση, ο οποίος δεν πρόβλεψε το δικό του μέλλον. Και όπου ένας ήρωας, από την εμπειρία ζωής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι: «τα χειρότερα είδη εργοδοτών είναι τρία: Ο συγγενής, ο πρώην συνάδελφος που «πιάστηκε» και έγινε «αφεντικό» και ο πρώην αριστερός».
Η φαντασία μου μάλλον είναι περιορισμένη. Ποιος «πρώην αριστερός»; Εδώ το ίδιο το ΚΚΕ αναδεικνύεται ως ο αίσχιστος και δολιότερος εργοδότης.
