Παίρνεις από κάποιο κατάστημα ένα εργαλείο για να κανείς τη δουλειά σου. Αποδεικνύεται ότι είναι προβληματικό. Ότι όχι μόνο δεν κάνει για τη δουλειά που το πήρες, αλλα σου δημιουργεί και μπελάδες. Τι κάνεις; Συνεχίζεις να το χρησιμοποιείς επειδή ο πωλητής επιμένει ότι είναι «εξαιρετικό», ή στέλνεις στα κομμάτια και το εργαλείο και εκεινον που στο συνέστησε;
Τρία χρόνια τώρα μας επιβάλλουν διάφορα «εργαλεία». Που όλα τα συνοδεύουν από την ίδια σταθερή διαφημιστική επωδό: Θα μας κάνουν πιο ανταγωνιστικούς. Άρα θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των διεθνών και εγχωρίων επενδυτών. Έτσι θα μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.
Και το αποτέλεσμα παραμένει, εφιαλτικώς και μονοτόνως το ίδιο. Κάθε τόσο η ανεργία αυξάνεται. Οι ελληνικές επιχειρήσεις, μικρότερες ή μεγαλύτερες, κατεβάζουν ρολά. Και οι μόνοι «επενδυτές» που εμφανίζονται στον ορίζοντα είναι αλλοδαπά και εγχώρια «κοράκια» που επιπίπτουν για να αγοράσουν «κοψοχρονιά» τα έτοιμα. Όχι για να κάνουν νέες επενδύσεις.
Τόσο… πετυχημένα είναι τα «αναπτυξιακά εργαλεία» που μας επιβάλλουν οι τροϊκανοί, ώστε, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ, οι άνεργοι τον φετινό Απρίλιο αυξήθηκαν κατά 194.746 ψυχές σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγουμένου έτους. Η ανεργία, συνολικώς, ξεπέρασε το 26%. Και οι προβλέψεις του ΙΟΒΕ τείνουν προς το ότι θα ξεπεράσει, ως το τέλος του χρόνου, και το 27%. Με πολύ σοβαρή πιθανότητα η πραγματικότητα να αποδειχθεί πιο μαύρη από αυτές τις προβλέψεις.
Το χειρότερο είναι ότι στην περίπτωσή μας δε φταίνε οι κακοί πωλητές που μας φορτώνουν με τα άχρηστα και επιζήμια εργαλεία τους. Αλλα το ότι οι δικοί μας «μάστορες», αυτοί που χειρίζονται αυτά τα εργαλεία, φέρονται σαν τους γλοιώδεις αυλικούς του γυμνού βασιλιά που παίνευαν την ανύπαρκτη φορεσιά του. Αναπαράγουν παπαγαλιστί τους πομφόλυγες των πωλητών, αντί να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας προς αφεντικά τους, τους πολιτικούς προϊστάμενούς τους στην Ευρώπη. Αντί να επιστρέψουν κάποια από αυτά τα «εργαλεία» ως τελείως άχρηστα.
Πως μπορούν να μιλάνε για «success story» με σχεδόν διακόσιες χιλιάδες περισσότερους ανέργους, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι διεθνείς ολιγάρχες αποφάσισαν να αγοράσουν ελληνικές νησίδες σε τιμη ευκαιρίας και κάποιοι εγχώριοι λεηλατούν ό,τι κερδοφόρο απέμεινε στο ελληνικό δημόσιο;
