Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ: Το σαράκι του «μέσου»

γ-π-μασσαβετασ-το-σαράκι-του-μέσου-47423

Διάβαζα ένα ρεπορτάζ για την επιτυχία δυο εξαιρετικά μορφωμένων νέων γυναικών, με πτυχία και γνώσεις αρκετών ξένων γλωσσών, ως… αγρότισσες στην Κόρινθο. Οι αδελφές Βλάχου. Που έχουν επιδοθεί στην εκτροφή σαλιγκαριών με τέτοιο επαγγελματισμό, ώστε η μονάδα τους να έχει ανακηρυχθεί, από το Παγκόσμιο Ινστιτούτο ως η καλύτερη παγκοσμίως.

Και εκεί που ένιωθα υπερήφανος για τα επιτεύγματα των δυο Ελληνίδων, νάσου και το απαραίτητο ελληνικό φαρμάκι. Το σαράκι που κατάτρωει ετούτο τον τόπο. Κρυμμένο μέσα στην εξήγηση που δίνει η μια από τις δύο αδελφές, η Μαρία, για το πώς τελικά στράφηκε προς τα σαλιγκάρια, ενώ άλλα αντικείμενα είχε σπουδάσει και άλλη σταδιοδρομία θα μπορούσε να έχει με τα πτυχία και τις εννέα γλώσσες που κατέχει:

«Τότε δούλευα στις Βρυξέλλες ως μεταφράστρια. Ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα αλλά έστελνα το βιογραφικό μου και κανένας δεν με έπαιρνε. Είχα δει κάποιον από του ΥΠΕΞ και μου είχε πει: Πολύ καλό βιογραφικό αλλά ξέρεις κανέναν; Εγώ δεν ήξερα. Οι θέσεις που με ενδιέφεραν στο Πανεπιστήμιο ή σε Οργανισμούς δεν είναι προσιτές σε ανθρώπους που δεν έχουν γνωριμίες, ενώ στο εξωτερικό έβρισκα πάντα καλοπληρωμένες δουλειές στο αντικείμενό μου. Οπότε για μένα τα σαλιγκάρια ήταν ο τρόπος να γυρίσω στη χώρα μου….»

Η περίπτωσή τους μου θύμισε την γνωριμία μου, τη δεκαετία του 70, με έναν πολύ πετυχημένο Έλληνα αρχιτέκτονα στις ΗΠΑ. Όταν ήθελαν μια σύγχρονη νοσοκομειακή μονάδα, ή ένα πανεπιστήμιο, που να ολοκληρώνεται σε χρόνο μηδέν και όμως να είναι άψογο στην λειτουργικότητα του, αυτόν καλούσαν. Στη συζήτηση που είχαμε μου αποκάλυψε ότι χρωστούσε την επιτυχία του στο ότι… δεν είχε τα μέσα για να διορισθεί στο τότε υπουργείο Δημοσίων Έργων.

«Ο πατέρας μου, όπως πολλοί γονείς στην πατρίδα, πίστευε ότι το μέλλον μου θα εξασφαλιζόταν αν διοριζόμουν στο δημόσιο. Κατέθεσα λοιπόν μια αίτηση, με όλα τα «άριστα» που περιείχαν οι τίτλοι σπουδών μου. Αλλα με «κόψανε». Ο πατέρας μου πείσμωσε και θέλησε να μάθει γιατί. Οπότε το μόνο που απεκόμισε ήταν η φράση κάποιου «παράγοντα»: «Καλά τα χαρτιά του παιδιού σου, αλλά βρες και κανένα μέσο». Έτσι αποφάσισα να φύγω στο εξωτερικό. Και ευτυχώς που το έκανα. Αν είχα «τα μέσα», θα ήμουν σήμερα ένας γραφειοκράτης».

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου