Μία προς μία σκάνε κάθε τόσο οι μεγάλες φούσκες του «λαμπερού» επιχειρηματικού στερεώματος. Ένας προς έναν, παίρνουν το δρόμο προς το «σκαμνί της δικαιοσύνης», τα «μεγάλα ονόματα» που κυριαρχούσαν στο καθημερινό «life style» του δήθεν «ελληνικού θαύματος» το οποίο λιβάνιζαν οι εξαγορασμένοι κονδυλοφόροι της ημιμάθειας.
Βλέπετε, τα περισσότερα «αστέρια», αυτού του φουσκωτού στερεώματος, δεν αγόραζαν μόνον πολιτικούς. Αγόραζαν κατά σύστημα μέσα ενημέρωσης. Εξαχρείωναν δημοσιογράφους. Οι οποίοι ανταπέδιδαν με λιβάνι. Και ό,τι μαθαίναμε εις βάρος της μιας φούσκας, ήταν μόνο από διατεταγμένες επιθέσεις των υπαλλήλων του ενός αφεντικού, ορατού, ή και αόρατου ενίοτε, εναντίον του άλλου, όταν ο ένας έκρινε πως μπαίνει ο άλλος στα χωράφια του.
Το ίδιο το καθεστώς των μέσων ενημέρωσης είναι και αυτό μια τεράστια φούσκα. Η Αθήνα έχει τόσες ημερήσιες εφημερίδες, πολιτικές, οικονομικές, αθλητικές, όσες δεν έχουν αθροιστικώς η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Παρίσι. Εφημερίδες που κάθε άλλο παρά στηρίζονται σε υγιή κριτήρια βιωσιμότητας. Κάθε άλλο παρά «ζουν» από τον οβολό των αναγνωστών τους, από την κυκλοφορία τους. Ποια κυκλοφορία; Μπείτε στην ιστοσελίδα ενός από τα πρακτορεία διανομής εφημερίδων, να δείτε τις κυκλοφορίες.
Θα δείτε εφημερίδες, υποτίθεται «εθνικής κυκλοφορίας» που δεν πουλάνε ούτε χίλια φύλλα.
Περιφερειακές ημερήσιες εφημερίδες έχουν πολλαπλάσια κυκλοφορία από τις περισσότερες αθηναϊκές που διανέμονται σε όλη την Ελλάδα. Διανέμονται, αλλά δεν αγοράζονται. Τότε γιατί κυκλοφορούν; Μα για να μπορούν οι άλλοτε εμφανείς και άλλοτε αφανείς ιδιοκτήτες τους «να κάνουν παιγνίδι». Γι’ αυτό όλοι αυτοί οι περιέργως ανερχόμενοι, επί τόσα χρόνια, στο επιχειρηματικό στερέωμα, σπεύδουν να χωθούν και στη φούσκα των Μέσων Ενημέρωσης. Για τα «μανταλάκια».
Για να μπορούν να «σπρώχνουν» τις δουλειές τους, να εκβιάζουν κυβερνήσεις και τους ανταγωνιστές τους στον επιχειρηματικό στίβο, με τα πρωτοσέλιδα που απλώνονται στα περίπτερα προς τέρψιν των λαθραναγνωστών. Και, έως προσφάτως, όσο «λεφτά υπήρχαν», να απομυζούν από το κράτος και τις δημόσιες επιχειρήσεις τεράστια ποσά για καταχωρήσεις.
Φούσκα το χρηματιστήριο, φούσκα η ανάπτυξη, φούσκες μεγάλα ονόματα στην τουριστική βιομηχανία, φούσκες και στα μέσα ενημέρωσης. Που άρχισαν να σκάνε μια προς μια. Και θα δούμε πολλά ακόμη επεισόδια σε αυτό το «σίριαλ». Πολλά «λαμπερά ονόματα» που θα αποδειχθεί ότι κάθε άλλο παρά είναι «χρυσά». Φτηνοί τενεκέδες, γανωμένοι με γύφτικο κασσίτερο.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
