Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ: Οχι άλλο δούλεμα

Αλλοτε είχαμε έναν υπουργό που ομολογούσε ότι ψήφισε το μνημόνιο χωρίς καν να το έχει διαβάσει. Τώρα έχουμε κάτι χειρότερο. Έναν υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και τινών άλλων, ο οποίος δηλώνει σε τηλεοπτική εκπομπή ότι υπέγραψε αποφάσεις, για θέματα της αρμοδιότητας του, τις οποίες άλλοι είχαν γράψει. Με απλά λόγια μας είπε δηλαδή ότι η κυβέρνηση και η Βουλή των Ελλήνων έχουν πλέον χάσει το κυριαρχικό δικαίωμα να νομοθετούν. Ότι “άλλοι”… γράφουν τα νομοσχέδια. Και απλώς οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, υπό την απειλή διαγραφής, καλούνται να τους προσδώσουν νομιμοφάνεια.

Ναι. Νομιμοφάνεια. Όχι νομιμότητα. Διότι, για να υπάρχει το στοιχείο της νομιμότητας, θα έπρεπε π.χ. το πακέτο των εργασιακών -για το οποίο υποτίθεται ότι διακατέχεται από πόνο ψυχής ο κ. Αντώνης Ρουπακιώτης- να είναι συμβατό με τις ελάχιστες έστω πρόνοιες του διεθνούς κεκτημένου, του διεθνούς νομικού περιβλήματος προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων και συνταξιούχων. Αλλά δεν είναι. Το επιβεβαίωσε πανηγυρικώς η απόφαση της Διεθνούς Οργανώσεως Εργασίας (ΔΟΕ). Που κήρυξε παράνομη την νομοθεσία που επέβαλε η τρόικα. Με μια απόφαση στην οποία γίνεται λόγος για “πολλές, σοβαρές και εκτεταμένες παραβιάσεις των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για την προστασία της συλλογικής αυτονομίας και του απαραβίαστου των όρων των ΣΣΕ και των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων”.

Ενδεχομένως αυτά να είναι “ψιλά γράμματα” για οποιονδήποτε άλλον. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολιτικό στέλεχος της Αριστεράς. Που υπηρέτησε στο υπουργείο Εργασίας, άρα γνωρίζει πολύ καλά τα πλαίσια νομιμότητας της ΔΟΕ. Αλλά και έχει επίσης εξ επαγγέλματος και από συνδικαλιστική δράση, ως άλλοτε πρόεδρος του μεγαλύτερου δικηγορικού συλλόγου της χώρας, άμεση υποχρέωση να προστατεύει την νομιμότητα και όχι την “νομιμοφάνεια”. Οπότε άλλα θα έπρεπε να περιμένουμε από τον κ. Ρουπακιώτη. Και όχι απλώς την τηλεοπτική έκφραση της… θλίψης του, διότι τον κατέστησαν να “παριστάνει” τον υπουργό Δικαιοσύνης, χωρίς και πράγματι να είναι.

Συχωρέστε μου την έκφραση, αλλά θα το πω όπως το έλεγε η αθυρόστομη Μάνα μου. Όχι άλλο πολιτικό… κλαψομούνι. Ή αποδέχεστε την ευθύνη τον πολιτικών επιλογών σας, ή να πάτε σπίτια σας. Φτάνει το δούλεμα.