Οταν δεν μας έχει μείνει τίποτε άλλο για να χάσουμε, όταν δεν έχουμε πια τίποτε άλλο για να μας πάρουν, οι Έλληνες γινόμαστε πρωταθλητές στο μαύρο χιούμορ. Το οποίο εκδηλώνεται ακόμη και στα μεταξύ μας πειράγματα. «Τι μου λες; Ώστε παίρνεις 580 ευρώ το μήνα; Α, ρε τυχεράκια…. Εσένα δεν πρόκειται να σου κάνουν κατάσχεση 25% στο μισθό ή τη σύνταξή σου, αν χρωστάς στην Εφορία».
Πώς αλλιώς να αντιδράσουν πια οι άνθρωποι; Έχουμε να κάνουμε με ένα κράτος που χαϊδεύει όλους εκείνους που του χρωστάνε εκατομμύρια. Όλους τους λήσταρχους που περιλαμβάνονται στις ποικιλώνυμες «λίστες». Και η πολιτική του ηγεσία ψηφίζει νόμους σύμφωνα με τους οποίους επιτρέπεται η κατάσχεση του ενός τετάρτου των μηνιαίων αποδοχών από μισθούς ή συντάξεις όσων οφείλουν από 300 (ολογράφως τριακόσια) ευρώ στην Εφορία, από έκτακτες εισφορές ή άλλες αιτίες. Αρκεί οι αποδοχές αυτές να ξεπερνούν το ένα χιλιάρικο.
Έχουμε ένα κράτος που δεν διανοήθηκε να κατασχέσει τα ακίνητα των Μαντέληδων -ο συγκεκριμένος καμαρώνει κάθε μέρα και την ανέγερση νέας οικοδομής του, εις υγείαν ημών των κορόιδων- αλλά ψηφίζει νόμο που επιτρέπει την κατάσχεση του σπιτιού ενός καταστηματάρχη, ενός βιοτέχνη, που δεν έχει πια κατάστημα ή βιοτεχνία, αλλά μόνο χρέη. Ενός οποιουδήποτε πολίτη, που δεν μπόρεσε να πληρώσει φόρους από το πόσο των 3.000 (ολογράφως τριών χιλιάδων) ευρώ.
Και επί πλέον, για λόγους… ισότητας, υπάρχουν και οι πολιτικάντηδες τύπου Βορίδη που προτείνουν να δοθούν τα ίδια δικαιώματα, έναντι των μισθών και των σπιτιών των ανέργων και των νεόπτωχων στις τράπεζες. Για να φουσκώσουν τα «χαρτοφυλάκια» τους με την αξία των κατασχεμένων ακινήτων.
Με τα μέτρα που επιβάλλονται, ιδίως στα εργασιακά, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, μπορεί να μη γίνουμε ανταγωνιστικοί. Άλλωστε αν η εξαθλίωση οδηγούσε στην ανταγωνιστικότητα, τότε οι πιο ανταγωνιστικές οικονομίες θα ήταν της Μπουρκίνα Φάσο στην Αφρική ή του Μπανγκλαντές στην Ασία. Σίγουρα όμως θα καταλήξουμε ο πιο εξαθλιωμένος λαός της Ευρώπης. Οπότε υπάρχει ελπίδα να ξεσηκωθούμε κάποτε στην έκταση που πρέπει. Και όποιον πάρει η μπάλα. Γιατί από τον καναπέ δεν αντιμετωπίζεται αυτός ο καθημερινός οικονομικός φασισμός.
