Ακούμε κάθε μέρα για τα 26 δισεκατομμύρια που μετανάστευσαν στο εξωτερικό, δια της κανονικής οδού, δηλαδή μέσω τραπεζών. Χώρια εκείνα που έφυγαν σε βαλίτσες. Αυτός είναι ο πατριωτισμός των εχόντων. Την ώρα που η πατρίδα καίγεται, αυτοί σπεύδουν να ανάψουν τα πούρα τους από την φλεγόμενη κόμη της.
Να ασφαλίσουν το χρήμα τους σε ξένες τράπεζες, μήπως και πληρώσουν κανέναν φόρο παραπάνω. Αλλά και με την προσδοκία πως αν επιβεβαιωθεί το κακό σενάριο, αν γυρίσουμε στη δραχμή, που θα υποτιμάται κάθε τόσο, θα μπορούν να πολλαπλασιάσουν την περιουσία τους, αγοράζοντας «μπιρ παρά» τις περιουσίες άλλων. Από ακίνητα έως επιχειρήσεις και χωράφια.
Δείτε τώρα τι γίνεται στην Ιταλία της οποίας το πρόβλημα του δημοσίου χρέους, όταν παραιτήθηκε ο Μπερλουσκόνι, ήταν στην πραγματικότητα πολύ οξύτερο του ελληνικού.
Η κυβέρνηση Μόντι εξέδωσε μια σειρά ειδικών ομολόγων, που τα μέσα ενημέρωσης τα αποκαλούν «πατριωτικά ομόλογα». Και έχει κάνει τρεις εκδόσεις έως τώρα. Μόνο στην τελευταία, την εβδομάδα που πέρασε, εισέπραξε, από την πώληση των «πατριωτικών ομολόγων» δεκαοκτώ δισεκατομμύρια ευρώ.
Πλούσιοι και φτωχοί, τράπεζες, ασφαλιστικοί οργανισμοί αλλα και ιδιώτες, έσπευσαν να δείξουν την εμπιστοσύνη τους στην πατρίδα τους. Να την στηρίξουν. Αγοράζοντας τα τετραετή ομόλογα, που προσφέρουν επιτόκιο 2,55% συν τη διαφορά του πληθωρισμού.
Εδώ πως εκδηλώθηκε ο πατριωτισμός των εχόντων αλλα και πώς λειτούργησε το μυαλό των πολιτικών μας ταγών, ώστε να τον προκαλέσει; Με εκείνη την… έμπνευση του τέως προέδρου της Βουλής Πετσάλνικου να ανοίξει λογαριασμό για να καταθέτουν, όσοι επιθυμούν, «για την αποπληρωμή του εθνικού χρέους». Τον παρουσίασαν πομπωδώς ως «εθνικό κουμπαρά». Αλλά αν έβγαιναν όλοι οι βουλευτές να ψέλνουν τα κάλαντα στις περιφέρειές τους, ίσως να μάζευαν κάτι περισσότερο στον κουμπαρά του Πετσάλνικου.
Το ποσόν που συγκεντρώθηκε δεν φτάνει ούτε για τις «υπερωρίες» των υπαλλήλων της Βουλής, που τόσο άνετα αύξησαν τον αριθμό τους και τις αποδοχές τους όλοι οι πρόεδροι της εθνικής αντιπροσωπείας. Πράσινοι και γαλάζιοι. Έτσι εμείς ζητιανεύουμε από τους ξένους και ο Μόντι εισπράττει από τους συμπατριώτες του, συνδυάζοντας την επίκληση του πατριωτισμού με ένα δελεαστικό ποσοστό κέρδους. Που προσαυξάνεται κατά 0,4%, για όποιον μικροεπενδυτή κρατήσει τα ομόλογά του ως τη λήξη τους.
Ούνα φάτσα ναι, ούνα ράτσα όμως;
