Πολλές εικασίες έγιναν για το τι θα προκύψει από την επίσκεψη της φράου Μέρκελ στην Αθήνα. Για το τι θα συζητούσε με τον Αντώνη Σαμαρά. Για το τι έπρεπε να «περιμένουμε» από αυτήν. Ένα πάντως είναι σίγουρο. Ότι δεν επρόκειτο να καταναλώσουν χρόνο για το άλλοτε πομπωδώς αναγγελθέν πρόγραμμα… εξαγωγής ηλιακής ενέργειας από την Ελλάδα προς την Γερμανία, υπό την επωνυμία «Ήλιος».
Με την ευκαιρία δηλαδή της επίσκεψης Μέρκελ μαθαίνουμε, ως συνήθως, από το εξωτερικό και όχι από την κυβέρνησή μας, γιατί ξαφνικά άλλαξε η πολιτική σχετικά με τις άδειες εγκατάστασης φωτοβολταϊκών για οικιακή και μη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Διότι απλούστατα το πρόγραμμα «Ήλιος» μάς τελείωσε πριν καν ακόμη ξεκινήσει. Το μαθαίνουμε από τη συνέντευξη του εκπρόσωπου του γερμανικού κλάδου φωτοβολταϊκών BSW Γιοργκ Μάγερ σε κυριακάτικη εφημερίδα.
Μας τα λέει κάπως «με τρόπο». Ότι τάχα «η γερμανική και η ελληνική κυβέρνηση επανεξετάζουν το σχέδιο που προέβλεπε την εξαγωγή ηλιακής ενέργειας από την Ελλάδα στη Γερμανία, καθώς οι υποδομές που απαιτούνται για να γίνει κάτι τέτοιο κρίνονται εξαιρετικά δαπανηρές». Με απλά λόγια μας λέει πως η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να πληρώσει για τη δημιουργία ενός τεράστιου δικτύου υποδομών που απαιτείται για τη συλλογή και μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας από ελληνικά φωτοβολταϊκά πάρκα προς τη Γερμανία.
Ήταν και αυτός ένας ακόμη μεγαλοϊδεατισμός που καλλιεργήθηκε από την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου και της τότε αρμόδιας Τίνας Μπιρμπίλη, που τώρα απολαμβάνει τη ζωή στο Παρίσι, με παχυλότατο… οικολογικό μισθό ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ.
Με ρεαλιστική διατύπωση ο κ. Μάγερ μάς προσγειώνει στα μαλακά. Εκεί δηλαδή που θα έπρεπε λογικώς να ρίξουμε το βάρος μας. Να φροντίσουμε ώστε να καλύψουμε όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος των δικών μας αναγκών από την εκμετάλλευση της ηλικιακής ενέργειας, που την έχουμε πράγματι τόσο πλούσια, και ύστερα βλέπουμε για την φιλοδοξία περί εξαγωγής.
Αν, αντί μεγαλομανίας, είχαμε καταρτίσει ρεαλιστικά προγράμματα επενδύσεων, τόσο ορθά καταρτισμένα ώστε να επιτύχουν τη μέγιστη δυνατή επιδότηση από τα κοινοτικά ταμεία, πράγματι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε από τον ελληνικό ήλιο. Από ξένους «ήλιους» φως μην περιμένουμε. Αλλά εδώ καταργήσαμε ακόμη και τα φορολογικά κίνητρα για εγκατάσταση ηλιακών θερμοσιφώνων. Τι περιμένετε;
