Ομορφη, πανέμορφη μέρα, σε έναν ευλογημένο τόπο. Ηλιόλουστη. Λες και ο μεγαλοδύναμος κρατούσε τα μπόσικα, έκανε πλάτες στις χιλιάδες των ανθρώπων που βγήκαν στους δρόμους να εκφράσουν την αγανάκτηση τους. Να διαδηλώσουν κατά της άγριας αντικοινωνικότητας των μέτρων.
Η γλυκύτητα του φθινοπωρινού πρωινού σε προκαλούσε να κάνεις περπατώντας τη διαδρομή ως το κέντρο της Αθήνας. Οπότε, θέλοντας και μη, έκανες ενα επιτόπιο ρεπορτάζ. Τα επτά στα δέκα καταστήματα της γειτονιάς, είχαν κατεβάσει τα ρολά. Γιατί η πολιτική που υφιστάμεθα δεν κάνει μαύρη τη ζωή μόνο των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Τσακίζει και τους μικρούς επιχειρηματίες. Εμπόρους και βιοτέχνες.
Πραγματικά με εντυπωσίασε η συμμετοχή όλων αυτιών στην απεργία. Αν δεν είχαμε, για μία ακόμη φορά, αυτή τη γελοιότητα με τις τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις και πορείες, η όλη κινητοποίηση των πολιτών θα ήταν πραγματικά συγκλονιστική. Έστω και έτσι όμως, ήταν αληθινά εντυπωσιακή. Κυρίως όμως ήταν σημαντικό προμήνυμα. Προδιέγραφε τι θα ακολουθήσει στους μάνες που έρχονται.
Ως τώρα, τα κόμματα που στήριξαν όλες τες ολέθριες μνημονιακές επιλογές, είτε από την αρχή, είτε αλλάζοντας πορεία στη συνέχεια, με «κωλοτούμπες», εισέπραξαν μια οδυνηρή πολιτική καταδίκη. Αλλά η αντίδραση της κοινωνίας περιορίσθηκε ως εκεί. Τώρα όμως θα έχουμε ξεσπάσματα. Γιατί οι αντοχές των πολιτών εξαντλήθηκαν.
Κάνουν το λάθος, εκείνοι που πραγματικά μας κυβερνούν, οι τροϊκανοί, να θεωρούν πως αφού, ως τώρα, τα κατάπιαμε όλα με ήπιες αντιδράσεις, αρα μπορούν να συνεχίσουν να σφίγγουν την θηλιά γύρω από τον λαιμό μας. Και το κάνουν με εξοργιστική προκλητικότητα. Υποτιμώντας την σημασία του «οριακού σημείου». Το πότε μια σταγόνα μπορεί να κάνει το ποτήρι της οργής να ξεχειλίσει.
Όμορφη μέρα. Ενός γλυκού ελληνικού φθινοπώρου. Αλλά ταυτοχρόνως και ανοιξιάτικη. Γιατί το νιώθεις, παντού, πως η κοινωνία μας περνάει σε φάση ανοιξιάτικων φουσκοδεντριών. Ότι νέα μπουμπούκια θα ανθίσουν. Ότι ο λαός, όχι αυτόν που τάχα εκπροσωπούν κομματικές ντουντούκες, αλλά ο πραγματικός λαός, στην συντριπτική του πλειοψηφία, την ως τάρα «σιωπηλή», είναι πια ώριμος να αντιδράσει. Να πει το «ως εδώ και μη παρέκει».
