Αλλο ένα από τα… θαύματα
που μας άφησε πίσω του ο αχθοφόρος του μεγάλου πολιτικού ονόματος, Γ.Α.Π., η
Γιωργάκης ή Τζέφρι.
Με την ανακοίνωση των
βάσεων είδαμε να παρελαύνουν προς τα πανεπιστήμια και τα τεχνολογικά ιδρύματα,
με ειδικό διαβατήριο εισόδου, τα τέκνα των μουσουλμάνων της Θράκης, παίρνοντας
τις θέσεις άλλων παιδιών με πολύ καλύτερες επιδόσεις. Και με βαθμολογία η οποία
ενίοτε ξεπερνά και τα όρια της πρόκλησης της κοινωνίας. Διότι χάρη στο ειδικό
καθεστώς ποσόστωσης υπέρ αυτών, έχουμε ακόμη και περιπτώσεις εισαγόμενων
μουσουλμάνων που πήραν ως συνολική βαθμολογία, όχι απλώς πολύ κάτω από τη βάση,
αλλά στα όρια της μονάδας.
Πώς να το εξηγήσει αυτό
το σύστημα ένας πατέρας στο παιδί του, που ήθελε να εισαχθεί στο τμήμα Φυτικής
Παραγωγής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, πήρε π.χ. 14.036 μονάδες, μια
λιγότερη από την βάση, δεν εισάγεται, αλλά βλέπει να εισάγεται κάποιος που πήρε
μόλις 4.420 μονάδες, μόνο και μόνο επειδή είναι… μουσουλμάνος;
Πώς να το εξηγήσει αυτό
το καθεστώς μια μάνα στην κόρη της, που φιλοδοξούσε να περάσει στο τμήμα
Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στη Σπάρτη, κατάφερε να
συγκεντρώσει 14.643 μονάδες, αλλά μένει εκτός νυμφώνος, ενώ εισέρχεται στη θέση
της μια μαντιλοφορούσα μουσουλμάνα από την Ροδόπη, έχοντας «επιτύχει» να πιάσει
μόλις το ένα τρίτο των δικών της μονάδων, κάτι πιο πάνω από τις 5.000;
Ποιος, με τέτοιες
«εξυπνάδες», σπρώχνει κατευθείαν για την «Χρυσή Αυγή» τα παιδιά μας; Σε ποια
άλλη δημοκρατική χώρα της Ευρώπης η εισαγωγή σε ανώτατα και ανώτερα
εκπαιδευτικά ιδρύματα εξαρτάται από… ρατσιστικά κριτήρια, όπως το θρήσκευμα των
εξεταζομένων;
Εδώ έγινε ολόκληρος
αγώνας, ώστε, για λόγους προώθησης της ισότητας και καταπολέμησης των
διακρίσεων με βάση τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός εκάστου, να παύσει η
αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Και από την άλλη ο Γ.Α.Π., ως
υπουργός Παιδείας, το 1996, με μια απλή υπουργική απόφαση, καθιέρωσε αυτό το
καθεστώς προτιμησιακών διακρίσεων υπέρ των μουσουλμανοπαίδων.
Λες και οι ελάχιστοι πια
Ελληνόπαιδες της Πόλης έχουν κάποιο ειδικό προνόμιο εισαγωγής στα τουρκικά
πανεπιστήμια. Ή λες και η Γερμανία, που έχει περί τα τέσσερα εκατομμύρια
Τούρκους, έχει κάποιο προνομιακό καθεστώς για την εισαγωγή τους στα δικά της
πανεπιστήμια.
Ο Γιωργάκης έφυγε. Το έκτρωμά
του, πόσο ακόμη θα μένει;
