Θυμάμαι την αγωνία με την οποία, οι υπουργοί της
κυβέρνησης Παπαδήμου, αναζητούσαν τρόπους να βρουν τριακόσια εικοσιπέντε
εκατομμύρια ευρω που έλειπαν από τον λογαριασμό, ώστε να είναι εντάξει με τα
πλαίσια που τους έθεταν οι τροϊκανοί. Και πως θα τα κατάφερναν, χωρίς να
καταφύγουν, άλλη μια φορά, σε περικοπές εις βάρος των συνηθισμένων υποζυγίων.
Παραλλήλως διαβάζω για τα αποτελέσματα ερευνών του ΣΔΟΕ
που εντόπισε περίπου διακόσιους «πατριώτες» οι οποίοι δήλωναν συνολικώς κάτι
λιγότερο από πέντε εκατομμύρια εισόδημα στην εφορία, αλλά την ίδια περίοδο
έβγαζαν πάνω από δυο δισεκατομμύρια στο εξωτερικό.
Με απλή αριθμητική, αν αυτά τα εισοδήματα είχαν δηλωθεί,
φορολογούμενα με το ανώτατο όριο που ίσχυε τον προηγούμενο χρόνο για τα
εισοδήματα φυσικών προσώπων, άνω των πενήντα χιλιάδων ανά φορολογούμενο, δηλαδή
το 40%, θα είχαν αποδώσει στα δημόσια ταμεία, όχι τα τριακόσια εκατομμύρια, που
έψαχναν και δεν τα έβρισκαν, αλλά τουλάχιστον οκτακόσια. Αν όχι και περισσότερο, συνυπολογίζοντας και
τα πρόστιμα.
Παραλλήλως θυμάμαι την ολέθρια στάση του «κηπουρού»
Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ως υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης εκείνου του
αχθοφόρου ενός μεγάλου ονόματος, ως προς τον εντοπισμό των μεγάλων καταθέσεων
Ελλήνων φοροφυγάδων στο εξωτερικό. Την απόλυτη άρνηση του, παρά τις πιέσεις του
τότε Γενικού Γραμματέα του υπόγειου, Δημήτρη Γεωργακόπουλου, να δεχθεί να
αγοράσει τη λίστα με τα ονόματα περίπου τριών χιλιάδων τέτοιων «αστέρων» της
φοροδιαφυγής, όπως ήδη είχε πράξει η κυβέρνηση της Γερμανίας. Κάτι που
επανέλαβε, μόλις προ δυο εβδομάδων και η τοπική κυβέρνηση της Ρηνανίας –
Βεστφαλίας, πληρώνοντας 3,5 εκατομμύρια.
Αυτή η προκλητική παροχή ασυλίας προς τους παλιότερους
πολυτελείς φοροφυγάδες από την «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Γ.Α.Π., ενθάρρυνε
και την συνέχιση του …αθλήματος τόσο από τους ίδιους όσο και από νεώτερους
φοροκλέφτες, για χάρη των οποίων κόβονται τα επιδόματα των πολύτεκνων, των
ανέργων, των αναπήρων, οι συντάξεις και τα φάρμακα των απομάχων.
Αλλά ούτε και από την σημερινή τρικομματική κυβέρνηση
βλέπουμε καμία διάθεση να ακολουθήσει αυτή την πρακτική. Που είναι απολύτως
αναγκαία. Διότι οι διακόσιοι με τα δύο δισεκατομμύρια, είναι μόνον αυτοί που
έβγαλαν τα χρήματα τους μέσω τραπεζών, σε ποσά άνω των εκατό χιλιάδων έκαστος,
και έτσι μπόρεσε να τους εντοπίσει η Τράπεζα της Ελλάδος. Οι άλλοι, που τα
«ταξίδεψαν» με βαλίτσες είναι πολλοί περισσότεροι.
