Τόσα χρόνια δεν έχω περιλάβει ποτέ
εικόνα στη στήλη μου. Σήμερα όμως δεν αντέχω τον πειρασμό. Γιατί η συγκεκριμένη
εικόνα πιστοποιεί το μέγεθος διαστροφής της πραγματικότητας στην οποία καθ’ έξη
και επάγγελμα επιδίδονται επί δεκαετίες οι εργατοπατέρες του κρατικοδίαιτου
συνδικαλισμού. Και κατά κύριο λόγο οι «πράσινοι», που ήταν τόσα χρόνια και οι
επικυρίαρχοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Λοιπόν, αν επιμένετε ότι αυτό που
βλέπετε στον αύλειο χώρο των φυλακών Κορυδαλλού είναι «πισίνα», τότε σας
χρειάζεται οφθαλμίατρος ή ψυχίατρος. Διότι εδώ, κυρίες και κύριοι, δεν βλέπετε
τίποτε άλλο παρά μια απλή… παραδοσιακή στέρνα. Σκοπός της οποίας είναι η
περισυλλογή των ομβρίων υδάτων «δια τας ανάγκας της υπηρεσίας», μην τυχόν και
πέσει καμιά λειψυδρία.
Από τη στιγμή που αυτό το
βεβαιώνει με επισημότητα ο επί έτη συνδικαλιστικός ηγέτης των σωφρονιστικών
υπαλλήλων κ. Αραβαντινός, από τους τυπικότερους εκπροσώπους του «κρατικού
ΠΑΣΟΚ», όπως εκφυλίσθηκε το «Κίνημα της Αλλαγής», δεν επιτρέπονται
αμφισβητήσεις. Πάει και τελείωσε.
Και οι παρακείμενες χτιστές
ψησταριές δεν είναι «μπάρμπεκιου» προς ψυχαγωγίαν των σωφρονιστικών υπαλλήλων
αλλά και όσων, εκ των κρατουμένων ξέρουν να λαδώνουν. Είναι χώροι… πολιτισμού.
Για να μην εξαφανισθεί το έθιμο της… Τσικνοπέμπτης, όπως και πάλι εξήγησε ο κ.
Αραβαντινός.
Και ύστερα απορούμε
γιατί το ΠΑΣΟΚ του 1981 κατάντησε, με τέτοιους «αστέρες»-με άφθονη τηλεοπτική
προβολή- εδώ που κατάντησε. Εύχομαι να υπάρχουν αρκετές… στέρνες στην περιοχή
σας, αν βρίσκεστε μακριά από θάλασσα, ώστε να περάσετε ένα… Κορυδ-αλλιώτικο
καλοκαίρι.
