Το καλοκαίρι του 2010 οι
εγκέφαλοι της επιβαλλόμενης επί της Ευρώπης γερμανικής οικονομικής πολιτικής
κομπορρημονούσαν ότι με το ελληνικό μνημόνιο ένα είχαν τάχα αντιμετωπίσει
επιτυχώς το πρόβλημα της κρίσης χρέους. Ότι, αφού είχαν βάλει σε καθεστώς
ειδικής θεραπείας το ελληνικό «μαύρο πρόβατο» είχαν, τάχα, δώσει μια αξιόπιστη
και τελεσφόρα απάντηση στην επίθεση των κερδοσκόπων. Και ότι η ευρωζώνη δεν
κινδυνεύει.
Δύο χρόνια μετά, και αφού
μεσολάβησαν οι «διασώσεις» της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, πάντα με
εκβιαστική προσαρμογή σε ένα στείρο μοντελάκι κομμένο και ραμμένο από τη Μέρκελ
και τον Σόιμπλε, αφού χρειάστηκε να μπει σε ειδικό καθεστώς και η Ιταλία, με
επιβολή και εξωκοινοβουλευτικής κυβέρνησης τεχνοκρατών, τώρα οδηγούνται σε
«διάσωση» και η τέταρτη ισχυρότερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ισπανία,
αλλά και η έως πριν ένα χρόνο ακόμη ανθηρή οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Και αν για την περίπτωση της
Κύπρου οι ευθύνες είναι πρωτίστως ελληνικές, λόγω αφενός της έκθεσης της σε
ισχυρό χαρτοφυλάκιο ελληνικών ομολόγων, που έχασαν με το «κούρεμα» το 50% της
αξία τους, αλλά και του ρόλου του κ. Βγενόπουλου που βούλιαξε με τους
χειρισμούς τους την άλλοτε πανίσχυρη «Λαϊκή Τράπεζα» της Κύπρου, όταν την έκανε
«Marfin Popular», για τους άλλους είμαστε αθώοι του αίματος. Το «αίμα»
αυτό πέφτει αποκλειστικώς στα κεφάλια των μονομανών μονεταριστών της Γερμανίας.
Που τρέχουν μονίμως πίσω από τα γεγονότα. Αρνούμενοι πεισματικώς να λάβουν
εγκαίρως τις αποφάσεις που τους υποδεικνύουν όσοι με ψυχραιμία παρακολουθούν
την πορεία της Ευρωζώνης.
Πάρτε για παράδειγμα την λύση
των ευρωομολόγων, που θα ήταν μια δυναμική απάντηση στις κερδοσκοπικές πιέσεις
των αγορών, αν είχε υιοθετηθεί αμέσως, με την εκδήλωση της ελληνικής κρίσης.
Ακόμη και σήμερα επιμένουν να την αρνούνται. Όταν την προτείνουν πια, με
συγκεκριμένη πρόταση σαράντα οκτώ σελίδων, δεκαδες κορυφαίοι Ευρωπαίοι
πολιτικοί και οικονομολόγοι, όπως ο άλλοτε πρόεδρος της Ε.Ε. Ζακ Ντελόρ και ο
πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ.
Με την πολιτική που
ακολούθησαν, με υστερικό δογματισμό, έως τώρα, το μόνο που κατάφεραν ήταν να διασπείρουν την φωτιά, από χώρα σε
χώρα, αντί να πετύχουν την άμεση κατάσβεση. Αν δεν αλλάξουν μυαλά στο Βερολίνο,
θα επαληθευθούν εκείνοι που προφητεύουν ότι η Ευρωζώνη… θα τινάξει τα πέταλα σε
μερικούς μήνες.
