Επειδή εγώ δεν το
καταλαβαίνω, ας μου εξηγήσει παρακαλώ κάποιος, γιατί έπρεπε να χαθούν σαράντα
ημέρες, να ξαναγίνουν εκλογές, για να καταφέρουν τα τρία κόμματα να
συγκροτήσουν επιτέλους κυβέρνηση. Τα ίδια κόμματα που μπορούσαν να είχαν κάνει
ακριβώς το ίδιο πράγμα και στις 7 Μαΐου. Και ιδίως ας μου το εξηγήσει κάποιος
από το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ. Που τότε θα μπορούσαν να έχουν επιβάλει
αποτελεσματικότερα τους όρους τους, σε μια Νέα Δημοκρατία που είχε βγει βαριά
τραυματισμένη από την κάλπη. Ακόμη και τον όρο να ηγηθεί αυτής της κυβέρνησης
κάποια υπερκομματική προσωπικότητα.
Αν στέκομαι σε όλα αυτά
δεν είναι διότι έχω σε πρώτη σειρά ενδιαφέροντος το κομματικό παιγνίδι
οποιουδήποτε. Αλλά για έναν απλό λόγο. Διότι από την ιστορία αυτή
καταδεικνύεται η αδυναμία των πολιτικών ηγετών μας να πάρουν τις αναγκαίες
αποφάσεις στην ώρα τους. Αλλά να εμφανίζονται να σύρονται σε αποφάσεις, όταν
πια δεν έχουν άλλη δυνατότητα επιλογής.
Για την ώρα ας
κρατήσουμε κάποια πρώτα θετικά σημάδια. Όπως π.χ. τη συγχώνευση των υπουργείων
Παιδείας και Πολιτισμού, αλλά και την επανασύσταση των υπουργείων Ναυτιλίας και
Τουρισμού. Με την ελπίδα ότι τελικώς θα έχουμε και άλλες συγχωνεύσεις
υπουργείων, ώστε να αποκτήσουμε πραγματικά ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα και να
περιορισθούν τα φαινόμενα αλληλοκαλύψεων και συγχύσεων, ως προς τις
αρμοδιότητες τους, που το μόνο που «καταφέρνουν» είναι να αυξάνουν τα
προβλήματα γραφειοκρατίας και ταλαιπωρίας των πολιτών.
Από τα ονόματα που
ανακοινώθηκαν καθίσταται σαφέστατο ότι δεν έχουμε μια πραγματική κυβέρνηση
συνασπισμού των τριών κομμάτων, αλλά, στην πραγματικότητα, μια κυβέρνηση της
Νέας Δημοκρατίας, υποστηριζόμενη από το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ. Γεγονός που
καθιστά ιδιαιτέρως αμφίβολο αν αυτή η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει μια πλήρη
τετραετή θητεία. Όλα τείνουν προς μια κατάσταση που είναι υπό αίρεση. Με
κρίσιμο χρονικό σημείο τις ευρωεκλογές που θα γίνουν σε δύο χρόνια. Οπότε,
αναλόγως με το ποιον θα επιβραβεύσουν και ποιον θα αποδοκιμάσουν με την ψήφο
τους οι πολίτες, θα έχουμε και επανακαθορισμό της τακτικής των κυβερνητικών
εταίρων.
Ας ευχηθούμε ότι το νέο
κυβερνητικό σχήμα θα φτάσει τουλάχιστον ως εκεί και δεν θα έχουμε… εκπληξούλες
ενωρίτερα.
