Παρακαλείται ο Θεός της Ελλάδος να βάλει το χέρι του. Και τι μπορεί να κάνει ο Μεγαλοδύναμος στην περίπτωση μας; Να σπρώξει την Ελλάδα λίγο προς τα βόρεια. Όσο βορειότερα τόσο καλύτερα. Αν μάλιστα μας κολλήσει εκεί κατα σκανδιναβική χερσόνησο μεριά, ακόμη καλύτερα.
Εκλογές που ανέδειξαν κοινοβούλια με πολυκομματικό κατακερματισμό είχαν και στη Σουηδία και στην Φινλανδία. Αλλά αμφότερες κυβερνώνται κανονικότατα. Από κυβερνήσεις συνεργασίας. Πέντε κόμματα συγκροτούν την κυβέρνηση της Σουηδίας και έξΙ την κυβέρνηση της Φινλανδίας. Στην τελευταία μάλιστα συμπράττουν δεξιά και αριστερά κόμματα.
Μα τι κοινό έχουν οι περιπτώσεις τους με την ελληνική μετεκλογική πραγματικότητα; Υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής. Και στις δυο αυτές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, από τις κάλπες βγήκε ενισχυμένη η ακραία ρατσιστική δεξιά. Οπότε οι άλλες πολιτικές δυνάμεις φρόντισαν να απομονώσουν τους ακραίους «εθνικιστές», τους λιγότερο η περισσότερο φιλοναζιστές και να δώσουν στον τόπο τους ισχυρές δημοκρατικές κυβερνήσεις.
Αυτό οφείλουν να πράξουν και οι δικοί μας πολιτικοί ηγέτες. Να δώσουν λύση. Μια λύση που θα λαμβάνει υπόψη της τη λαϊκή ετυμηγορία. Την καταδίκη της αδιέξοδης πολιτικής στην οποία μας έχουν οδηγήσει τα δύο μνημόνια. Αφήνοντας εκτός μόνον εκείνες τις δυνάμεις που θεωρούν ότι μπορούμε τάχα να ζήσουμε σε καθεστώς εθνικής απομόνωσης, έξω από τον κορμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, διαθέτουν ισχυρότατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αρκεί όσα υποστηρίζουν, ως κοινές θέσεις, όπως η ανάγκη για τον σχηματισμό κυβέρνησης που θα εξασφαλίζει παραμονή της χώρας στο ευρώ με παράλληλη επιδίωξη αλλαγής της μνημονιακής πολιτικής, να τα εννοούν πράγματι.
Είναι ανάγκη αυτή την ώρα να προτάσσονται οι κοινοί παρανομαστές και όχι οι μέγιστοι διαιρέτες. Να προταχθούν εκείνα που μπορούν να ενώσουν, αντί εκείνων που διαιρούν. Όταν η πατρίδα βρίσκεται σε κίνδυνο, απαιτείται πατριωτική έξαρση. Από όλους. Και ο λαός, όταν έλθει εκ νέου η ώρα της κάλπης, θα ανταμείψει εκείνους που θα έχουν κάνει τις μεγαλύτερες θυσίες ως προς το κομματικό τους συμφέρον. Διότι ο λαός ξέρει και να τιμωρεί και να επιβραβεύει.
Μακάρι να βρουν εγκαίρως λύση. Όπως ο λαός ορίζει. Με συνεργασίες. Διαφορετικά θα πάμε ξανά σε εκλογές, στις οποίες θα υπάρξουν νέες τιμωρίες. Για όσους χρεωθούν το αδιέξοδο.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
