Εντάξει. Να συμφωνήσω και εγώ κ. πρόεδρε με όσα απαντούν στον ΣΥΡΙΖΑ οι εκπρόσωποί σας. Να δεχθώ ότι είναι υποκριτικές οι κραυγές των στελεχών του και των εντύπων του, με τις οποίες καταγγέλλουν ότι η κυβέρνησή σας κόβει στο μισό το ημερομίσθιο όσων βγαίνουν σε άδεια ιατρού, επειδή νοσούν είτε από τον κορονοϊό, είτε από οποιοδήποτε άλλο νόσημα ή έχουν υποστεί κάποιο τραύμα. Ναι, είναι αλήθεια ότι πρόκειται περί υποκρισίας, διότι το καθεστώς αυτό δεν θεσπίσθηκε τώρα. Ισχύει επί δεκαετίες. Οπως ίσχυε και όταν κυβερνούσαν ο Τσίπρας και ο Καμμένος. Δεν μπορούν να παριστάνουν τώρα τους έκπληκτους και τους αγανακτισμένους, επειδή και εσείς συνεχίζετε εκείνα, που οι ίδιοι εφάρμοζαν ως κυβέρνηση.
Αλλά ώς πότε θα κυριαρχεί στον δημόσιο βίο μας αυτό το πνεύμα; Ως πότε κάθε κυβέρνηση θα επιχειρεί να απαλλάξει εαυτήν των ευθυνών της, επικαλούμενη το επιχείρημα ότι «τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενοι» και καταφεύγοντας στο δόγμα του Μένιου Κουτσόγιωργα «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε»;
Αυτό που έχει επικρατήσει είναι η αντίληψη ότι τριήμερη άδεια ιατρού μπορεί να χορηγείται «ελαφρά τη καρδία», ακόμη και σε πονηρούς «κοπανατζήδες». Οπότε το καθεστώς της μισής αμοιβής, για τις τρεις πρώτες μέρες νοσηλείας, θεσπίσθηκε ως «αντικίνητρο», με ένα σκεπτικό: «Θα λουφάρεις τρεις μέρες, αλλά θα σου κοστίσει. Θα χάσεις τη μισή αμοιβή σου».
Εκπορεύθηκε δηλαδή η διάταξη αυτή από το ήκιστα υγιές και καθόλου αντάξιο μιας ευνομούμενης κοινωνίας πνεύμα, που κυριαρχεί στον δημόσιο βίο μας, ως προς την αντιμετώπιση των πολιτών από το κράτος, σε όλες τις μορφές του. Ενα πνεύμα, κατά το οποίο ο πολίτης είναι …ύποπτος έως αποδείξεως του εναντίου. Πρέπει να δίνει συνεχώς εξετάσεις ενώπιον παντός ασκούντος οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, οποιουδήποτε αστυνομικού οργάνου ή γραφειοκράτη, για να αποδεικνύει ότι δεν είναι ψεύτης ή κλέφτης.
Σας εκφράζει αυτό το πνεύμα κ. πρόεδρε; Το συμμερίζεσθε; Αν δεν σας εκφράζει, τότε οφείλετε να το αλλάξετε, μη σκεπτόμενος τι έκαναν οι προκάτοχοί σας. Να εργασθείτε για μια νέα σχέση των πολιτών με την πολιτεία, που θα γίνεται αποδεκτό το τεκμήριο της αθωότητας και της εντιμότητας. Επομένως κανείς δεν θα τιμωρείται, επειδή ασθένησε, με περικοπή των αποδοχών του. Αν, όμως, αποδειχθεί απατεώνας, τότε να υφίσταται τις συνέπειες.
