Το μήνυμα, που μας έρχεται πανταχόθεν, είναι πανομοιότυπο. Με την ιδιόμορφη πολλαπλασιαστική διασπορά της Ομικρον, η διαγραφόμενη προοπτική είναι να προσβληθούμε, κάποια στιγμή, όλοι. Το κρίσιμο σημείο είναι, αν θα συμβεί με μεγάλη ταχύτητα, σε εξαιρετικώς πυκνό χρόνο, ή αν θα εξελιχθεί με ομαλότερο ρυθμό ώς το τέλος της άνοιξης. Αν συμβεί το πρώτο, η κατάσταση θα είναι τραγική, διότι οι δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας δεν θα προλαβαίνουν να ανταποκρίνονται στις δραματικώς αυξανόμενες ανάγκες. Αν συμβεί το δεύτερο, θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι ίσως η Ομικρον αποδειχθεί αποτελεσματικότερη ακόμη και των εμβολίων, ως προς τη ζητούμενη ανοσία της αγέλης, διότι θα έχει χαρίσει αντισώματα ακόμη και στους ανεμβολίαστους, για οποιοδήποτε λόγο, συμπολίτες μας.
Ολα αυτά βεβαίως στηρίζονται στα έως τώρα δεδομένα, βάσει των οποίων ο νέος «εχθρό είναι η αφρικανικής προελεύσεως μετάλλαξη Ομικρον, που ξεπέρασε σε διασπορά την ασιατικής προελεύσεως Δέλτα, αλλά είναι …πιο καλοδεχούμενη από εκείνην, επειδή, όπως πιστοποιείται από όλες τις ερευνητικές επιστημονικές ομάδες, είναι σημαντικώς περισσότερο ήπια ως προς το επίπεδο νόσησης και κυρίως λιγότερο θανατηφόρα, υπό την προϋπόθεση δηλαδή ότι δεν θα έχουμε, το 2022, κάποια νέα μετάλλαξη.
Σε όλες τις περιπτώσεις περισσότερο αναγκαίο είναι η ατομική επαγρύπνηση ενός εκάστου, είτε για τον εαυτό μας, είτε για τους ανθρώπους που προστατεύουμε, που εξαρτώνται από εμάς. Για τα παιδιά μας, αλλά και τους ανήμπορους της οικογένειας, της γειτονιάς, του χωριού, τους συναδέλφους μας στη δουλειά μας, διότι η πολιτεία, όσο και να προσπαθεί να λειτουργεί προστατευτικώς, σαν «μαμά Κλημεντίνη», επιχειρώντας να υψώσει γύρω μας οχυρώσεις, ενίοτε…μπάζει. Ιδίως αν καρκινοβατεί, υπό το βάρος του πολιτικού κόστους ή έστω του οικονομικού, είτε αν, παραζαλισμένη, ακολουθεί την τακτική του Λένιν «ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω».
Είναι πλέον ολοφάνερο ότι και οι επιστήμονες έχουν αιφνιδιαστεί και η κυβέρνηση το ίδιο. Προσπαθούν, αμφότεροι, να πατήσουν σε δύο βάρκες ταυτοχρόνως και τη δημόσια υγεία να προστατεύσουν και τη λειτουργία του οικονομικού συστήματος να μην υπονομεύσουν επικινδύνως.
Επομένως, τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε ισχύει ο νόμος της ατομικής ευθύνης για την προστασία όλων μας. Αφήστε στην άκρη τις …καταθλίψεις για το χαμένο ρεβεγιόν και προτάξτε τα μέτρα προφύλαξης, τηρώντας τα με σχολαστική ευλάβεια.
giorgismassavetas@gmail.com
