Αποκαλύπτω σε παγκόσμια αποκλειστικότητα: Συμφώνως προς πληροφορίες εθελοντών συνεργατών της στήλης, κατά τη χθεσινή ημέρα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, κατά τις μετακινήσεις του με το αυτοκίνητό του, άκουγε συνεχώς, με ιδιαίτερη συγκίνηση και μελαγχολία, από το cd player του, ένα ξεχασμένο τραγούδι του Γρηγόρη Μπιθικώτση:
Μια γυναίκα φεύγει, μια σωστή κυρία,
τα βήματά της σβήνουν μια θλιβερή ιστορία.
Από εκείνο το επαναστατικό «Go home madame Merkel», που εκτόξευσε ο Αλέξης τη νύχτα του εκλογικού του θριάμβου, το 2015, λίγο πριν τα αγκαλιάσματα με τον Καμμένο, έχουν περάσει πολλά χρόνια και πολλά και λίαν δραματικά γεγονότα. Μια διαδρομή που ξεκίνησε με …μίσος απέναντι στη Γερμανίδα καγκελάριο, για την οποία έληξε και επισήμως η δεκαεξάχρονη θητεία της στη διακυβέρνηση αυτής της χώρας, με την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης του σοσιαλδημοκράτη Ολαφ Σολτς και εξελίχθηκε σε πολιτικό…έρωτα του Αλέξη για την Ανγκελα.
Με αποχαιρετιστήριο άρθρο, η ισχυρή εφημερίδα της Βαυαρίας Süddeutsche Zeitung αναφέρεται στη στάση της Μέρκελ απέναντι στην Ελλάδα, γράφοντας:
«Η μέρα που περιγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την οικονομική πολιτική της Ανγκελα Μέρκελ ήταν η 13η Ιουλίου του 2015. Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες η καγκελάριος και ο τότε Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έδιναν ο καθένας τη δική του μάχη στην Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ με ζητούμενο είτε μια ακόμα ισχυρή ένεση στην ελληνική οικονομία ύψους πολλών δισεκατομμυρίων, είτε την έξοδο της χώρας από το ευρώ, όπως ζητούσε τότε ο εξοργισμένος υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Στις 4 τα ξημερώματα έγινε εφικτός ένας συμβιβασμός. Για μια ακόμη φορά επικράτησε η λογική έναντι της οργής. Η Ανγκελα Μέρκελ γνώριζε καλά ότι αν η Ελλάδα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει το ευρώ, τόσο η ευρωζώνη, όσο και η ΕΕ απειλούνταν με διάλυση. Συχνά η καγκελάριος έβγαζε φλας δεξιά και έστριβε τελικά αριστερά».
Εκανε δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από αυτό, στο οποίο επιδιδόταν ο, τελικώς, …ψυχογιός της Αλέξης, ο οποίος στα λόγια έβγαζε πάντα φλας αριστερά, αλλά στην πράξη έστριβε δεξιά.
Πέρα από τα αστεία, εκείνο, που άφησε πίσω της η φράου Μέρκελ ως παρακαταθήκη, όχι μόνο για την γερμανική πολιτική ζωή, αλλά και πανευρωπαϊκώς, είναι η μεγάλη αξία της τεχνικής της συνδιαλλαγής και των συμβιβασμών. Χρήσιμο μάθημα και διά τα καθ’ ημάς.
giorgismassavetas@gmail.com
