Του Γ. Π. Μασσαβέτα, [email protected]
Ακόμη δεν μπήκαμε στον χειμώνα, ούτε καν στο φθινόπωρο, αλλά η αγορά σπεύδει να μας προσγειώσει ανωμάλως, προδιαγράφοντας δύσκολη προοπτική. Πρώτα στον χορό μπήκαν τα είδη παντοπωλείου. Οι τιμές «τσιμπάνε» από μέρα σε μέρα, αλλά το μεγάλο κύμα ανατιμήσεων, που θα επηρεάσει από τη θέρμανση ώς την τιμή του ρεύματος και από το κόστος διακίνησης ώς ακόμη και το ψωμί και το κουλούρι, έπεται.
Οταν μισθωτοί, μεροκαματιάρηδες, πάρουν τους χειμωνιάτικους λογαριασμούς ρεύματος, αερίου, πετρελαίου θέρμανσης, καθόλου δεν θα τους παρηγορούν οι αναλύσεις διεθνών «δεξαμενών σκέψης». Κατανοητά όσα μας αναλύει το Μπλούμπεργκ, για ποιους λόγους «ολόκληρη η Ευρώπη θα υποστεί σοκ ανατιμήσεων, κυρίως στην ενέργεια», αλλά όχι παρήγορα. Αν το κόστος διαβίωσης επιβαρυνθεί σε διψήφιο ποσοστό, σε χώρα όπου εκατομμύρια άνθρωποι ζουν είτε κάτω, είτε στο όριο της φτώχειας, κανείς δεν θα νιώσει καλύτερα, επειδή οι τιμές θα ακριβύνουν και στο Λουξεμβούργο ή τη Δανία, όπου το βιοτικό επίπεδο, αλλά και το κοινωνικό κράτος απέχουν παρασάγγας από τη δική μας καθημερινή πραγματικότητα
Να απαγορεύσετε διά νόμου τις αυξήσεις, είτε να επιβάλετε διατίμηση σε πλείστα όσα αγαθά, στο πλαίσιο των κανόνων της ΕΕ, είναι αδύνατο. Επομένως, το μόνο που απομένει είναι να δούμε «τι ψάρια πιάνει» η πολιτική των «αντισταθμιστικών μέτρων», που μας υπόσχεται ο περί παντός λαλίστατος, αλλά εν προκειμένω απολύτως αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης. Εδώ σε θέλω Αδωνι να περπατάς στα κάρβουνα και όχι στην πασαρέλα των μέσων ενημέρωσης.
Οταν οι φούρνοι κληθούν να πληρώνουν ακριβότερη την ενέργεια, που καταναλώνουν για να ψήνουν το ψωμί ή το κουλούρι, αλλά και τις πρώτες ύλες, από τα άλευρα ώς οτιδήποτε άλλο, το επιπλέον κόστος θα το μετακυλήσουν στις τιμές των προϊόντων τους. Οπότε, για να μη γίνει πράξη το εύκολο κλισέ της δημοσιογραφίας «θα πούμε το ψωμί, ψωμάκι», κάτι άλλο πρέπει να επινοηθεί. Κάποια παρέμβαση με μορφή κρατικής επιδότησης, ώστε οι τιμές σε βασικά αγαθά, όπως το ψωμί, το γάλα των παιδιών, το ρεύμα, να μη γίνουν θηλιά σε όσους ζορίζονται ήδη, με μηνιαίες αποδοχές δυσαναλόγως χαμηλές σε σχέση με το ενοίκιο, που πληρώνουν.
Μπορεί να είστε οπαδοί της «ελεύθερης οικονομίας», αλλά οι συνθήκες επιβάλλουν να βάλετε λίγο σοσιαλδημοκρατικό νεράκι, περισσότερο κοινωνικό κράτος, στο κρασί σας.
