Να σώσουμε Ακρόπολη και Τατόι από δαύτους

να-σώσουμε-ακρόπολη-και-τατόι-από-δαύτ-562241

Πατριώτες ξεσηκωθείτε. Κινδυνεύουν τα ιερά και τα όσια. Κινδυνεύει ακόμη και το πολίτευμα. Ο Μητσοτάκης από τη μια εκχωρεί την Ακρόπολη στον οίκο Ντιόρ για επίδειξη «υψηλής ραπτικής», δηλαδή μια πρόκληση της μπουρζουαζίας απέναντι στον εργαζόμενο λαό, που στενάζει κάτω από το νέο καθεστώς του Χατζηδάκη και από την άλλη μηχανεύεται τρόπους για να μας φορτώσει και πάλι τους βασιλιάδες στο κεφάλι μας.

Τον είδατε, δεν τον είδατε να στάζει μέλι και σορόπι, απευθυνόμενος προς τη βασιλομήτορα της Ισπανίας και τέως πριγκίπισσα της Ελλάδος, αδελφή του Κοκού, τη Σοφία και να την προσκαλεί να επισκεφθεί τα πρώην βασιλικά ανάκτορα στο Τατόι, για να δει πώς εξελίσσονται οι εργασίες αποκατάστασης και να «συνεισφέρει» με τις όποιες αναμνήσεις της;

Ευτυχώς που υπάρχουν οι ακοίμητοι φρουροί του πολιτεύματος, οι πρόμαχοι της Δημοκρατίας μας, που αποκαλύπτουν τα δόλια σχέδια του Κυριάκου και μας καλούν «παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους». Με τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Νάσο Ηλιόπουλο να σαλπίζει το εγερτήριο μήνυμα, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον αρχηγό του, τον Αλέξη, που κήρυξε και αυτός «λαϊκή αντίσταση» κατά της αλλοτρίωσης της Ακρόπολης, που κινδυνεύει από τις «ράμπες» για τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑμΕΑ), όταν χιλιάδες αναπηρικά καροτσάκια, κάθε χρόνο, θα τροχηλατούν πάνω στον ιερό βράχο.

Βεβαίως, την καλύτερη απάντηση, για την Ακρόπολη, στον Τσίπρα και ολόκληρο τον προπαγανδιστικό του μηχανισμό την έδωσε με άρθρο του ο Νίκος Παπανδρέου. Αξίζει να την αναζητήσετε στο διαδίκτυο και να τη διαβάσετε.

Αναρωτιέμαι όμως, τι ακριβώς θα έπρεπε να κάνει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, οποιασδήποτε κομματικής αποχρώσεως και αν ήταν, υποδεχόμενος τη βασιλομήτορα, και όχι βασίλισσα όπως γράφουν μερικοί, της Ισπανίας. Να της απευθύνει το αλλοτινό σύνθημα «δεν σε θέλει ο λαός, παρ’ την προίκα σου κι εμπρός»; Να της κλείσει την πόρτα κατάμουτρα;

Αναπαυμένος να είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το καθεστώς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας εδραιώθηκε από το 1974 και καμία απειλή δεν υφίσταται από τους ελαχίστους γραφικούς νοσταλγούς της μοναρχίας, που έχουν απομείνει. Στον Κωνσταντίνο και την οικογένειά του επετράπη να εγκατασταθούν στη χώρα μας, χωρίς κανείς να ασχολείται μαζί τους.

Οι ηγέτες και τα κόμματα, που παραμένουν μονομανώς προσκολλημένα στο παρελθόν, υπονομεύουν τις προοπτικές του μέλλοντος των επιγενομένων.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου