Μας έπρηξαν, τα τελευταία χρόνια, οι εδώ ζηλωτές μιας «ριζοσπαστικής» και «αντισυστημικής» Αριστεράς με τις συνεχείς αναλύσεις τους, που παρέπεμπαν ως σε φωτεινό παράδειγμα, ανάγοντας σε παγκόσμιο φάρο, το φως του οποίου έπρεπε να ακολουθήσουμε άπαντες, το «μπαμ», που έκαναν τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής τους οι Ποντέμος του Πάμπλο Ιγκλέσιας στην Ισπανία. Ριζοσπαστικό πολιτικό μόρφωμα, που γεννήθηκε από το κίνημα των «αγανακτισμένων», που είχαν καταλάβει τις πλατείες της Μαδρίτης. Οπως το δικό μας …αντίγραφο, της πλατείας Συντάγματος, φούσκωσε και θέριεψε τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα.
Εφθασαν τελικώς να συγκυβερνήσουν οι Ποντέμος στην Ισπανία, με τον ηγέτη τους να γίνεται αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση συνασπισμού, υπό το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Πέδρο Σάντσεθ. Τώρα πού βρίσκονται; Στον αστερισμό της μεγάλης ήττας, με τον Ιγκλέσιας όχι μόνον να αποδέχεται μια εκκωφαντική ήττα του κόμματός του στις προχθεσινές εκλογές για την τοπική «κυβέρνηση» της αυτόνομης περιοχής της Μαδρίτης, αλλά να παραιτείται ακόμη και από βουλευτής και να δηλώνει ότι «αποχωρεί από την πολιτική».
Το θεαματικό στοιχείο της αναμέτρησης είναι ότι οι αλλοτινοί ψηφοφόροι του Ιγκλέσιας δεν στράφηκαν προς το συγγενές κόμμα του Σάντσεθ, το οποίο κατετάγη τρίτο. Πήγαν κατευθείαν στη Δεξιά. Υπερψήφισαν την υποψήφια του Λαϊκού Κόμματος Ιζαμπέλ Ντιάθ Αγιούζο, την οποία οι δικοί μας …ποντεμιστές αποκαλούσαν περιφρονητικώς ως «Ισπανίδα Τραμπ με φουστάνια». Με καταμετρημένο το 99,9% των ψήφων, το δεξιό Λαϊκό Κόμμα συγκέντρωσε 65 έδρες, ο συνασπισμός των Πρασίνων Más Madrid -Greens/EFA 24 έδρες, όσες και το PSOE – S&D. Τέλος, το ακροδεξιό VOX συγκέντρωσε 13 έδρες και οι Podemos, στον πάτο της προτίμησης των ψηφοφόρων, μόλις 10.
Ηθικόν δίδαγμα: Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, περιβαλλόμενα από κόκκινες ριζοσπαστικές κορδέλες, μπορεί, προσκαίρως, να οδηγούν σε «φούσκωμα» εκείνους, που τα χρησιμοποιούν για να γοητεύουν τους ψηφοφόρους, υποσχόμενοι τα πάντα εις τους πάντας. Ομως, όπως όλες οι «φούσκες» έχουν ημερομηνία λήξεως. Κάποια στιγμή σκάνε τόσον θεαματικώς όπως και όταν καμάρωναν για το φούσκωμά τους και δεν αφήνουν πίσω τους «αριστερούς» ψηφοφόρους, αλλά στρατιές μεταλλαγμένων, που καταλήγουν κατευθείαν στην παραδοσιακή Δεξιά. Ενίοτε δε και στην ακροδεξιά, όπως συνέβη εδώ πρώτα με το ΛΑΟΣ και μετά με τη Χρυσή Αυγή, στη δε Ισπανία με το VOX.
Θα διδαχθεί κανείς από τα …ισπανικά;
| Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ |
giorgis@massavetas
