Από δηλώσεις, ειδικών και μη, περί την πανδημία, τις προοπτικές της, αλλά και περί το δέον γενέσθαι, κάθε άλλο παρά στερούμεθα. Αντιθέτως. Υφιστάμεθα καθημερινό βομβαρδισμό. Ιδίως από τηλεοράσεως. Με αποτέλεσμα να επικρατεί, σε μέγα μέρος της κοινής γνώμης, η σύγχυση. Τόσο ως προς την υφιστάμενη πραγματικότητα, όσο και ως προς τους τρόπους αντιμετώπισής της και τις προοπτικές των «ανοιγμάτων».
Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό της πολυλογίας και πολυγνωμίας, υπάρχουν κάποιες δηλώσεις οι οποίες, απότοκο άμεσης σχέσης εκείνου ή εκείνης που τις κάνει, με την υφιστάμενη δραματική κατάσταση των νοσοκομείων, έχουν πράγματι βαρύνουσα σημασία. Τυπικό παράδειγμα όσα δήλωσε προχθές η πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών Αθηνών- Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) κ. Ματίνα Παγώνη, αναφερόμενη στους νοσηλευόμενους με κορωνοϊό:
«Οι ασθενείς που έχουμε αυτή τη στιγμή στα νοσοκομεία είναι νέοι άνθρωποι κατά 70%», δήλωσε η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ. Και πρόσθεσε: «Οι εικόνες συνωστισμού που παρατηρούμε τις τελευταίες ώρες δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Με φοβίζουν αυτές οι εικόνες, όταν βλέπω τους ασθενείς μπροστά μου», είπε, τονίζοντας πως «είναι τραγικό να βλέπουμε ανθρώπους ηλικιών 35-50 ετών, χωρίς υποκείμενα νοσήματα, να διασωληνώνονται».
Αυτές οι εικόνες είναι που προβληματίζουν και κάθε άνθρωπο με κοινό νου. Αλλά δεν φαίνεται να προβληματίζουν κάποια σοφά πολιτικά μυαλά. Που καλούν, καθημερνώς πια, σε συνεχείς συγκεντρώσεις. Και δυστυχώς δεν φαίνεται να προβληματίζουν ένα μέρος των νέων ανθρώπων, που συνεχίζουν να συμφύρονται έξω από μπαράκια και καφετέριες, επειδή προφανώς θεωρούν ότι είναι άτρωτοι. Τόσον άτρωτοι, ώστε επτά στους δέκα νοσηλευόμενους να είναι νέοι άνθρωποι.
Αυτά που είπε η πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών είναι ένα σήμα κινδύνου. Που αξίζει να τύχει ιδιαίτερης προβολής, από όσους έχουν ευθύνη για την ορθή ενημέρωση των πολιτών. Ωστε να μην μείνει ως μια προειδοποίηση που απευθύνεται «εις ώτα μη ακουόντων». Μαζί με τις περιγραφές της για το τι συμβαίνει στα νοσοκομεία. Οπου το αδιαχώρητο είναι πλήρες. Τόσον ώστε, οι διοικούντες και το ιατρικό και νοσηλευτικό δυναμικό, δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να «περιμένουμε να αδειάσει κάποια κλίνη σε ΜΕΘ, για να πάρουν σειρά οι επόμενοι». Οπερ εστί μεθερμηνευόμενον: Περιμένουμε με την ελπίδα να ιαθεί κάτι παραπάνω από το 50%, ή να αποβιώσει κάτι πάνω από το 40%.
Τίποτε λιγότερο ή περισσότερο: Εφιάλτης.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
