Προβάλλεται ως πράξη άρσης αδικιών, άρα έως εδραίωση της κοινωνικής δικαιοσύνης το πάγωμα, για κάποια εισοδήματα του 2021, που θα φορολογηθούν το 2022, της περίφημης Εισφοράς Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που θεσπίστηκε το 2011 και υποτίθεται ότι ήταν προσωρινό μέτρο, που θα έληγε το 2014. Πόσο, όμως, είναι πράγματι κοινωνικώς δίκαιο και πολιτικώς ορθό αυτό που γίνεται, έτσι όπως γίνεται;
Καλώς, βεβαίως, απαλλάσσονται από την εισφορά τα εισοδήματα των ημερομίσθιων και των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα. Καλώς, επίσης, απαλλάσσονται τα εισοδήματα των αγροτών. Μόνο που εδώ ισχύει ότι «για χάρη του βασιλικού ποτίζεται και η γλάστρα», διότι δεν εφαρμόζονται εισοδηματικά κριτήρια. Οπότε, μαζί με τον δυσκόλως συντηρούμενο μικροκαλλιεργητή, απαλλάσσονται ακόμη και οι εκατοντάδες τσιφλικάδες. Δεν είναι, όμως, οι μοναδικές περιπτώσεις περίεργης αντίληψης περί κοινωνικής δικαιοσύνης. Δείτε κάποιες κραυγαλέες αντιθέσεις στην εφαρμογή του μέτρου:
*** Απαλλάσσονται όσοι έχουν εισοδήματα από ενοίκια. Δεν μιλάμε μόνο για τη χήρα, που νοικιάζει διαμερισματάκι για να συμπληρώνει την πενιχρή σύνταξή της, αλλά και για μεγάλους εισοδηματίες, ιδιοκτήτες δεκάδων ακινήτων. Οπως, για παράδειγμα, μερικοί πολιτικοί μας σαν τον Παπαδημούλη ή τον Σταθάκη. Δηλαδή, δεν συνεισφέρουν οι κατά τεκμήριο πιο πλούσιοι Ελληνες.
*** Απαλλάσσονται όσοι λαμβάνουν μερίσματα από μετοχές και εταιρικά μερίδια. Δηλαδή, όσοι τζογάρουν χρήμα στο χρηματιστήριο και όσοι έχουν λαμβάνειν από κερδοφόρες επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως του ύψους των εσόδων τους από αυτές τις πηγές. Εσόδων, που μπορεί να είναι πολλαπλάσια από τις ετήσιες αποδοχές δημοσίου υπαλλήλου ή συνταξιούχου. Ας το επαναλάβω: Δηλαδή, δεν συνεισφέρουν οι κατά τεκμήριο πιο πλούσιοι Ελληνες.
*** Δεν απαλλάσσονται οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Είναι οι μόνοι, που συνεχίζουν να πληρώνουν και ας είναι οι μόνοι, που έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες περικοπές των εισοδημάτων τους. Από τη μία με την περικοπή του ύψους των μισθών και των συντάξεών τους και από την άλλη με την κατάργηση, μόνο για αυτές τις δύο κατηγορίες πολιτών, των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος διακοπών. Δηλαδή, αφαίρεση δύο ολόκληρων μισθών.
Ωραία αντίληψη κοινωνικής δικαιοσύνης. Στην πράξη, όπως εφαρμόζεται το μέτρο, εκείνοι που έχουν υποστεί τις αγριότερες περικοπές και έχουν χάσει το μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους, από όλους τους άλλους… συνεισφέρουν υπέρ των πλουσιοτέρων. Συγχαρητήρια.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgis@massavetas
