Η φονική πανδημία του κορονοϊού τα αλλάζει όλα. Παγκοσμίως. Το διεθνές περιοδικό «Economist» είναι είδος «Ευαγγελίου» για την καθημερινότητα του καπιταλισμού και των κεφαλαιοκρατών, για την «οικονομία της αγοράς». Με έκδηλη, ώς τώρα, απέχθεια προς οτιδήποτε παρέπεμπε σε κρατικό παρεμβατισμό και πολύ περισσότερο προς ό,τι μπορούσε να θεωρηθεί ως «σοσιαλιστικό». Τώρα, όμως, στο κύριο άρθρο του επισημαίνει την ανάγκη για περισσότερη «κοινωνική φροντίδα», όλων των εξουσιών, απέναντι στους πολίτες, απέναντι στον άνθρωπο. Προδιαγράφοντας ότι οι κοινωνικές αλλαγές, που θα επιφέρει, μέσα στον αιώνα, η πανδημία, θα είναι ριζικότερες από εκείνες, που προκλήθηκαν με το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και την πανδημία της ισπανικής γρίπης.
«Eν μέσω lockdown, πολλοί άνθρωποι έχουν αναρωτηθεί τι μετρά περισσότερο στη ζωή. Οι κυβερνήσεις πρέπει να εμπνευστούν από αυτό, εστιάζοντας σε πολιτικές που προωθούν την ατομική αξιοπρέπεια, την αυτάρκεια και την υπερηφάνεια του πολίτη. Πρέπει να θέσουν υπό νέους όρους την κοινωνική ευημερία και την εκπαίδευση και να αντιμετωπίσουν τις συγκεντρώσεις της παγιωμένης εξουσίας, έτσι ώστε να ανοίξουν νέες δυνατότητες για τους πολίτες τους», γράφει το περιοδικό. Αποδεχόμενο, εμμέσως, ότι τέτοιας έκτασης και έντασης φαινόμενα δεν μπορούν να επαφίενται, ως προς την αντιμετώπισή τους, στους τυπικούς μηχανισμούς της «οικονομίας της αγοράς».
Το βιώνουμε ήδη, άλλωστε, και στη χώρα μας. Τυτικώς κεντροδεξιά κυβέρνηση, με «φιλελεύθερες» αντιλήψεις για τη λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας, έσπευσε ήδη από το πρώτο κύμα να υιοθετήσει σαφώς σοσιαλδημοκρατικά μέτρα για τη στήριξη των πληττομένων από την πανδημία. Από την επιδότηση όσων βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής εργασίας, ώς την επιβολή καθεστώτος οιονεί «ενοικιοστασίου», προς το παρόν, μόνο για τις πληττόμενες επιχειρήσεις.
Ο κόσμος, η ζωή μας, αλλάζει δραματικώς. Μόνο ανεγκέφαλοι, ψεκασμένοι και αναρχοχαρούμενοι «αντιεξουσιαστές» ή στενοκέφαλοι θρησκόληπτοι επιμένουν στα ηλίθια στερεότυπά τους, καλώντας μας να αγνοήσουμε τα μέτρα προφύλαξης, διότι κατά τους μεν είναι «δόλιο σχέδιο του καπιταλισμού», ενώ κατά τους δε συνιστούν υποταγή στα «κελεύσματα του Σατανά», λειτουργώντας οι ίδιοι με τη συμπεριφορά τους σαν… «εταιρείες δολοφόνων», που διασπείρουν τον φονικό ιό σε όσους αφελείς τούς εμπιστεύονται.
Ας υπερασπιστούμε, έκαστος, το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
