Γεμίσαμε μαγνητοφωνημένες συνομιλίες. Οχι μόνον εκείνες που αφορούν ευθέως στις έκνομες δραστηριότητες πολιτικών, αλλά και εκείνες, τις καταγεγραμμένες από την ΕΥΠ, που αναδεικνύουν την έκταση της διαπλοκής ανάμεσα στους ποινικούς εγκληματίες και εκείνους, που υποτίθεται ότι είναι διώκτες τους και για ένα …χαρτζιλίκι γίνονται συνεργοί στο έγκλημα. Αστυνομικοί, δικαστικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και …δημοσιογράφοι, που ρουφούν με το καλαμάκι από κατοστάρικα έως χιλιάρικα, μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει, από τον βρόμικο χυμό της διαφθοράς, λειτουργώντας σαν …παραδουλεύτρες «νονών» του υποκόσμου. Από τσιλιαδόροι παράνομων «ναών του τζόγου», έως …ντελιβεράδες στο θανατηφόρο κύκλωμα των ναρκωτικών.
Κανένας απλός πολίτης δεν εκπλήσσεται από τις αποκαλύψεις για τη διαφθορά στην Αστυνομία, στον χώρο της εκτελεστικής εξουσίας γενικώς και όσα δεν γνωρίζουμε επακριβώς, με αποδείξεις και ονόματα, τα υποπτευόμαστε. Αν και δεν είναι δα και τόσον ολίγοι οι πολίτες, που κάποια στιγμή έχουν γίνει μάρτυρες αυτής της πραγματικότητας ως θύματα μηχανισμών, που λειτουργούν ως παρακράτος, χωρίς να μπορούν να αποδείξουν, νομοτύπως, τα όσα διαπράχθηκαν εις βάρος τους.
Το χειρότερο, όμως, δεν είναι αν κάποιοι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ λειτουργούσαν σαν ορντινάντσες του Καμμένου και της συζύγου του, ούτε τα συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ υποκόσμου και Αστυνομίας. Το χειρότερο είναι αυτό, που αναδεικνύεται από τις συνομιλίες του Νίκου Παππά με τον επιχειρηματία Μιωνή και του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου με τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Τζένο. Οτι δηλαδή η κακοήθης διαπλοκή είναι εγγενές νόσημα και στον χώρο της δικαιοσύνης.
Υπάρχει μία …βρομόστομη παροιμία, την οποία μετέφεραν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες, με τους οποίους μεγάλωσα, από την εμπειρία τους υπό το καθεστώς των Οθωμανών: «Αν σε γ……. ο κατής, σε ποιον θα πας να δικαστείς;». Αν είναι διαβρωμένη, είτε από τους εκάστοτε ισχυρούς της πολιτικής, είτε από τους ισχυρούς του χρήματος, είτε και από τους ισχυρούς τους εγκλήματος, ποια ελπίδα έχει ο απλός πολίτης, όταν αδικείται από αυτούς, να βρει πραγματικώς το δίκιο του;
Γι’ αυτό επιμένω ότι πιο εφιαλτικά και από όσα, βορβορώδη, αποκαλύπτονται από το «βαλιτσάκι» της ΕΥΠ για τους επιόρκους αστυνομικούς, είναι εκείνα, που αναδεικνύονται από τις δύο συνομιλίες του Παππά και του Παπαγγελόπουλου, διότι αποδεικνύουν ότι το, κατά τον Γέρο της Δημοκρατίας, έσχατο καταφύγιο του πολίτη, το οχυρό της Δημοκρατίας, η Δικαιοσύνη, είναι μάλλον διάτρητο.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
