Να πούμε την αλήθεια στα παιδιά

να-πούμε-την-αλήθεια-στα-παιδιά-72918

19 Μαΐου. Μου έχει μείνει αξέχαστη από τα παιδικά μου χρόνια. Αυτή την ημέρα μαζεύονταν στο σπίτι του συμμαθητή μου Γιάννη Καλαϊτζίδη έξι ποντιακές οικογένειες από όλη την Κοκκινιά, με τον Λάζαρο, δεξιοτέχνη της ποντιακής λύρας, του κεμεντζέ, να ανακαλεί στη μνήμη τα πιο λυπητερά μοιρολόγια για τη μεγάλη σφαγή. Περισσότερες από 353.000 ψυχές κόστισε στον ποντιακό ελληνισμό η φασιστική επιχείρηση των Νεότουρκων, που ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να αναγνωρισθεί διεθνώς ως γενοκτονία, όπως έχει αναγνωρισθεί, από πολλές χώρες, το αντίστοιχο μακελειό σε βάρος των Αρμενίων.

Για να πετύχουμε τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων, πρέπει πρωτίστως να καταστεί δικό μας κοινό κτήμα αυτή η αλήθεια. Δυστυχώς, δεν είναι ιδιαιτέρως εύκολο, όταν έχουμε «ιστορικούς», όπως η Ρεπούση, που αποδίδουν τη σφαγή στη Σμύρνη σε «συνωστισμό» και όπως ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, που διαφωνεί «κάθετα» με τη χρήση του όρου γενοκτονία και αντιπροτείνει εκείνον της «εθνοκάθαρσης», λες και αυτό δεν είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Οταν την ίδια στιγμή η επιχείρηση «εθνοκάθαρσης» στη Βοσνία, με σημαντικώς μικρότερο αριθμό θυμάτων, αντιμετωπίσθηκε ακριβώς ως πράξη γενοκτονίας από πολλούς ευρωπαϊκούς φορείς.

Το καθεστώς του σουλτάνου της Αγκυρας ασκεί κάθε είδους πίεση, ώστε να αποτρέψει χώρες και διεθνείς οργανισμούς να αναγνωρίσουν τις γενοκτονίες τόσο των Αρμενίων, όσο και των Ποντίων. Διεκδικεί το …δικαίωμα να υπαγορεύει στους άλλους πώς θα διδάσκουν την ιστορία στα παιδιά τους, ενώ στο εσωτερικό της Τουρκίας όποιος επιστήμονας, διανοούμενος ή απλός πολίτης τολμήσει να μιλήσει για γενοκτονία, καταλήγει στα τουρκικά μπουντρούμια.

Είναι ανάγκη να γνωρίζουν τα παιδιά μας την αλήθεια για τη γενοκτονία των Ποντίων. Δεν αρκούν τα μηνύματα των πολιτικών για τη θλιβερή αυτή επέτειο. Πρέπει τα σχολικά βιβλία να έχουν την ανάλογη ύλη.

Οταν απέναντι, στα σχολεία, από τα νηπιαγωγεία ώς τη μέση εκπαίδευση, όλες οι αίθουσες, αλλά και τα βιβλία είναι γεμάτα με συνθήματα, όπως «Τι χαρά να είσαι Τούρκος», «Το έδαφος της πατρίδας είναι ιερό και το υπερασπίζουμε με το αίμα μας», αλλά και με ψεύδη για τις γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τους «γκιαούρηδες», η μη καλλιέργεια εθνικής συνείδησης στα δικά μας παιδιά, διά των βιβλίων της ιστορίας, συνιστά μονομερή αφοπλισμό.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

[email protected]

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου