Αυτή τη φορά, με προλάβατε κ. Πρόεδρε. Κεντρισμένος από όσα αποκάλυψαν τα έντυπα και τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για την ποιότητα των δήθεν προγραμμάτων κατάρτισης, που τάχα υλοποιούν κάποια ιδιωτικά ΚΕΚ (Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης) έψαχνα τα αρχεία μου, για τα στοιχεία μιας προσωπικής εμπειρίας που είχα περί του θέματος, αλλά είχα ξεχάσει χρονολογίες και κάποιες λεπτομέρειες. Και πριν προλάβω να γράψω, βγήκατε, ευτυχώς, και ανακοινώσατε ότι τελειώνει το αστείο με τα ΚΕΚ, που θα εισέπρατταν μέρος της επιδότησης των 600 ευρώ προς πέντε κατηγορίες επιστημόνων επαγγελματιών, που έχουν πληγεί από την κρίση του κορονοϊού. Και τα 600 ευρώ θα πάνε κατευθείαν στους δικαιούχους.
Βλέπετε, οι αποκαλύψεις για κάποια κέντρα που είχαν καταρτίσει δήθεν προγράμματα επιμόρφωσης και εξέτασης των επιστημόνων, βάζοντας στον …αυτόματο πιλότο, επί το ακριβέστερον στον αυτόματο μεταφραστή της Google, ερωτηματολόγια που έκαναν copy paste από ξένα αντίστοιχα προγράμματα, με αποτέλεσμα να γεμίσει το διαδίκτυο με τις γελοιότητες των… «Σκοιλ Ελικικού Προσθέσεις και Ελέγχου Λοιμώχθηκαν», δεν με εξέπληξαν. Διότι, όπως προείπα, είχα άμεση αντίληψη του πως λειτουργούν τα περισσότερα από αυτά τα ΚΕΚ.
Το 2005, κάποιος επιχειρηματίας, που φαινόταν να «το φυσάει» το χρήμα, αλλά είχε και πολιτικές φιλοδοξίες, μου ζήτησε να του σχεδιάσω μιαν εβδομαδιαία δωρεάν διανεμόμενη εφημερίδα. Οι διαπραγματεύσεις έγιαναν στο στρατηγείο του, σε βορειοδυτικό προάστιο της Αθήνας. Οπου έδρευε και η επιχείρηση που ήταν, κατά τον ίδιο, «η κότα που γεννάει τα χρυσά αυγά». Τόσο παραγωγική, ώστε να μπορεί να χαρίζει μερικά εκατομμύρια σε μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα, της οποίας ήθελε να εμφανίζεται ως «παράγοντας», ώστε να αντλεί εκείθεν ψηφοφόρους.
Από επαγγελματική περιέργεια, έψαξα όλο το «πρότζεκτ», όπως το έλεγε ο ίδιος. Και ήταν πολύ απλό. Συμβαλλόταν με κάποιες επιχειρήσεις που ήθελαν να πάρουν κονδύλια επιχορηγήσεων, από κοινοτικά κυρίως, αλλά και εθνικά, προγράμματα κατάρτισης εργαζομένων είτε ανέργων. Το «ψαχνό» από τις επιδοτήσεις το μοιραζόταν με τις συμβαλλόμενες επιχειρήσεις. Και οι υποτιθέμενοι «καταρτιζόμενοι», έγλυφαν απλώς το καύκαλο, βάζοντας μόνο την υπογραφή τους, ότι τάχα παρακολουθούν κάποιο πρόγραμμα κατάρτισης. Εξοδα, σχεδόν μηδενικά. Εσοδα τρελά.
Καλώς, λοιπόν, κόψατε αυτόν τον ομφάλιο λώρο της ρεμούλας, αλλά δεν αρκεί αυτό. Είναι ώρα να γίνει γενικό ξεσκόνισμα και σκούπισμα σε αυτό τον χώρο. Ως ένα …παράπλευρο όφελος του κορονοϊού.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
