Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε προχθές Μ. Πέμπτη, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση να γίνει το μεγαλύτερο θύμα του …κορονοϊού. Προειδοποιεί ότι «η Ε.Ε. θα καταρρεύσει ως πολιτικό εγχείρημα, αν δεν στηρίξει τις ισχυρά πληττόμενες οικονομίες, όπως αυτή της Ιταλίας, να ανακάμψουν από τις επιπτώσεις της πανδημίας».
Με τους Γερμανούς, Αυστριακούς και Ολλανδούς να έχουν «τσιτώσει» σαν πεισματάρικα γαϊδούρια, θεωρώντας προφανώς ότι εκείνοι θα μείνουν αλώβητοι από την οικονομική λαίλαπα, που θα διαδεχθεί την πανδημία, η Ευρώπη πράγματι εισέρχεται σε μια μεγάλη δοκιμασία. Ο φόβος είναι κάτι περισσότερο από αυτό που εκφράζει ο Μακρόν. Οτι δηλαδή «οι λαϊκιστές θα κερδίσουν στην Ιταλία, την Ισπανία, ίσως στη Γαλλία και αλλού», αν οι ευρωπαϊκές χώρες δεν θεσπίσουν ένα ταμείο διάσωσης, που μπορεί να εκδώσει κοινό χρέος για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας.
Τη μοίρα, που περιγράφει ότι περιμένει τις χώρες στις όποιες αναφέρεται, θα την υποστούμε και εμείς. Μόνο που εμείς αντιμετωπίζουμε μια ακόμη χειρότερη προοπτική, που δεν φαίνεται να απασχολεί τις περισσότερες από τις πολιτικές ηγεσίες των εταίρων μας στην Ενωση. Πέρα από ό,τι θα αφήσει πίσω του ο κορονοϊός στο επίπεδο της δημόσιας υγείας και της οικονομίας, που είναι κοινά για όλους, εμείς έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον «σουλτάνο της Αγκυρας», ο οποίος στριμωγμένος από τη διπλή αποτυχία του, τόσο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, όσο και στον έλεγχο της καταρρέουσας οικονομίας της Τουρκίας, γίνεται όλο και προκλητικότερος, όλο και πιο επικίνδυνος απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Οσο περισσότερο κατρακυλά, σε καθημερινή βάση, η τουρκική λίρα, με συνεχείς υποτιμήσεις έναντι ευρώ και δολαρίου, όσο δυνατότερα καλπάζει ο πληθωρισμός, όσο αυξάνεται η εξαγωγή συναλλάγματος, από τους πλουσίους και ιδίως τους νεόπλουτους ισλαμιστές, που δημιούργησε με δάνεια ο Ερντογάν, τόσο ο «σουλτάνος» θα έχει μεγαλύτερη ανάγκη να στρέψει αλλού την προσοχή της κοινής γνώμης. Τόσο θα πληθαίνουν οι κραυγές για τη «γαλάζια πατρίδα», οι προκλήσεις με τα γεωτρύπανα και οι καθημερινές τρομοκρατικές πτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά.
Μακάρι η ομοψυχία, με την οποία αντιμετωπίζουμε την πανδημία, να διέπει και τη στάση μας απέναντι στην Τουρκία. Συνειδητοποιώντας ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή, παρά να είμαστε σε διαρκή επιφυλακή.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
