Του Γ. Π. Μασσαβέτα, [email protected]
Μπορεί οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι και οι κυβερνήσεις που συγκροτούνται από οπαδούς του απόλυτου αντικρατισμού, να αποθεώνουν την «οικονομία της αγοράς», εξορκίζοντας με τον απήγανο τον κρατικό παρεμβατισμό, αλλά όταν αισθάνονται ότι απειλούνται τα συμφέροντά τους, τότε τρέχουν να οχυρωθούν πίσω από την ασπίδα του. Και αυτό συμβαίνει τώρα.
Δεν αναφέρομαι μόνο στο γεγονός ότι, η κρίση που προκάλεσε η πανδημία, κατέστησε απολύτως αναγκαία την ολόπλευρη κινητοποίηση των κρατών. Και όχι μόνο στο υγειονομικό επίπεδο, με την αξιοποίηση, πρωτίστως, των εθνικών συστημάτων υγείας ή την επίταξη, εν όλω ή εν μέρει, ιδιωτικών μονάδων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αλλά και στην λήψη μέτρων στήριξης της οικονομίας, στήριξης της αγοράς, που αν αφηνόταν να λειτουργήσει με τον δικό της …αυτόματο πιλότο, θα οδηγούσε τις κοινωνίες στο απόλυτο χάος.
Στέκομαι σε μία καθαρώς οικονομική είδηση, η οποία όμως δεν είναι και τόσο άσχετη, όσον εμφανίζεται φαινομενικώς, από την τρέχουσα ανθρωπιστική κρίση, αν λάβουμε υπόψη μας το άγχος κυβερνήσεων να εξασφαλίσουν τα μέσα για την αντιμετώπιση του κορονοϊού, από αναπνευστήρες για τις ΜΕΘ έως φορητούς θαλάμους αρνητικής πίεσης, αλλά και την τεχνολογία παραγωγής υγειονομικού υλικού.
Αν μπείτε στην ιστοσελίδα της «Ντόϊτσε Βέλε», θα διαβάσετε ότι η γερμανική κυβέρνηση προωθεί μια νέα νομοθεσία για την προστασία επιχειρήσεων από επιθετικές εξαγορές, από επενδυτές εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης -διάβαζε, κυρίως Κινέζους και Ρώσους «μεγιστάνες». Η οποία αφόρα πρωτίστως τεχνολογίες αιχμής και την συνακόλουθη τεχνογνωσία. Κάτι που προκάλεσε την άμεση αντίδραση του γερμανικού Συνδέσμου Βιομηχάνων και του αντιστοίχου Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητήριου.
Αφορμή στάθηκε η εξαγορά, από Κινέζο επενδυτή, της εταιρίας ρομποτικής τεχνολογίας KUKA, η οποία είχε επικριθεί εντόνως. Διότι αυτομάτως μετέφερε την γερμανική τεχνογνωσία στα συστήματα ρομποτικής, που θεωρείται τεχνολογία «κλειδί» για το μέλλον, στο παραγωγικό μεγαθήριο του ιδιότυπου … κομμουνιστικού καπιταλισμού της Κίνας. Οπότε, τώρα, τρέχουν να προλάβουν ότι δεν θα επαναληφθεί κάτι τέτοιο με άλλη επιχείρηση υψηλής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.
Ελπίζω, αυτά τα μηνύματα, ιδίως δε εκείνα που παίρνουμε από το κτύπημα της πανδημίας, σε τέτοια έκταση ώστε να βλέπουμε, στην Νέα Υόρκη, τους ανθρώπους να παραχώνονται προσωρινώς σε ομαδικούς τάφους, επειδή πλημμύρησαν τα νεκροταφεία, να βοηθήσουν κάποιους να αντιληφθούν ότι η ζωή δεν προχωρά μόνο με «τους νόμους της αγοράς», της προσφοράς και της ζήτησης.
