Στη θέση του Μητσοτάκη… θα «έσκιζαν»

στη-θέση-του-μητσοτάκη-θα-έσκιζαν-244191

Είναι αλήθεια ότι η συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ δεν έγινε στην καλύτερη δυνατή συγκυρία, είτε, αν θέλετε να χρησιμοποιήσω τον διεθνή διπλωματικό όρο, στο κατάλληλο timing. Ο πλανητάρχης είχε και έχει αυτές τις ημέρες πολύ σοβαρότερες «φουρτούνες στα μπατζάκια του». Να διαχειριστεί κρίση, που ήδη γίνεται οξύτερη μετά το πρώτο ιρανικό χτύπημα αντιποίνων για τον θάνατο του Σουλεϊμανί, με την εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων εδάφους – εδάφους εναντίον αμερικανικών βάσεων στο Ιράκ.

Πράγματι, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, κατά τη φάση της υποδοχής, ήταν σε δεύτερο πλάνο, ως προς το ενδιαφέρον των εκπροσώπων των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να ήταν; Τι άλλο περίμενε, οιοσδήποτε λογικός άνθρωπος, από το ότι όλες οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων θα απευθύνονταν προς τον Ντόναλντ Τραμπ, με επίκεντρο το θέμα, που καίει ολόκληρη την υφήλιο, δηλαδή αν θα έχουμε κλιμάκωση, που θα απειλήσει την παγκόσμια ειρήνη, ιδίως, όμως, μια περιοχή, τη Μέση Ανατολή, οι εξελίξεις στην οποία αφορούν σε εμάς αμεσότατα;

Εκείνο, όμως, που είναι αυτονόητο για κάθε άνθρωπο με κοινό νου και απλή λογική, δεν είναι …συμβατό με τα μυαλά του Τσίπρα και της Φώφης. Εμφανίζονται να επιχαίρουν και να επικρίνουν τον πρωθυπουργό, διότι, κατά την κρίση τους, περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου. Η γελοιότητα, στην άσκηση αντιπολίτευσης, δεν έχει όρια.

Ας φανταστούμε ότι στη θέση του Κυριάκου θα ήταν είτε ο Αλέξης, είτε η Φώφη. Τι θα έκαναν, δηλαδή, για να έχουν περισσότερο πρωταγωνιστικό ρόλο; Θα …υποχρέωναν τους ξένους δημοσιογράφους σε …ισότιμη κατανομή ερωτήσεων, μια στον έναν, μια στον άλλον; Προφανώς ο Αλέξης αντιλαμβάνεται τον τρόπο άσκησης της δημοσιογραφίας έχοντας στο μυαλό του συγκεκριμένα πρότυπα. Την Ακριβοπούλου, τον Καψώχα, τον Αρβανίτη ή τον Μπαξεβάνη. Μόνο που τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης φαίνεται ότι, ευτυχώς για την ανθρωπότητα και τη δημοσιογραφία, δεν διαθέτουν τέτοια …αστέρια ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.

Η άσκηση της αντιπολίτευσης είναι κορυφαίας σημασίας για τη λειτουργία του δημοκρατικού, κοινοβουλευτικού, πολιτεύματος. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν τη γελοιοποιούν, εκείνοι που την ασκούν, ότι έχουν επαφή με την πραγματικότητα, με τα διεθνώς τεκταινόμενα, τα οποία ενίοτε είναι υπέρτερα του ελληνικού μικρόκοσμου, ιδίως δε της ελληνικής μικροπολιτικής σκοπιμότητας.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

[email protected]

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου