Ομολογώ κ. πρόεδρε ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω για ποιον ακριβώς λόγο εμφανίζεστε και εσείς και οι εκπρόσωποί σας τόσο ευχαριστημένοι για την παράγραφο των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που αποδοκιμάζει την προκλητική στάση της Τουρκίας. Θα συμμεριζόμουν την ικανοποίησή σας, αν έβλεπα να έχει πρακτικό αποτέλεσμα το κείμενο. Αν έχει ως συνέπεια να μαζευτεί κάπως ο σουλτάνος της Αγκυρας, να βάλει λίγο νερό στο κρασί του. Εκείνο, όμως, που βλέπουμε είναι ότι προχωρεί ακάθεκτος στην υλοποίηση των σχεδίων του. Παρουσιάζει χάρτες με τα σημεία των σεισμικών ερευνών και των γεωτρήσεων, που προτίθεται να πραγματοποιήσει πέριξ του Καστελόριζου και της Κρήτης. Με βάση τα «δικαιώματα», που του δίνει η συμφωνία του με τον τουρκικής καταγωγής πρωθυπουργό της Τρίπολης, παρά το γεγονός ότι δεν γίνεται αποδεκτή ούτε από τη Βουλή της Λιβύης.
Το πώς και το γιατί ο πρωθυπουργός της …μισής Λιβύης έχει πέσει τόσο βαθιά στην αγκαλιά του Ερντογάν το εξηγεί με δήλωσή του ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπτνέλ Φατάχ Αλ Σίσι: «Αυτό που συμβαίνει στη Λιβύη τα τελευταία χρόνια και ο λόγος που η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει αυτά που θέλει εκεί, είναι επειδή είναι όμηρος ομάδων ενόπλων και τρομοκρατικών οργανώσεων στην Τρίπολη».
Πρόκειται για παρακρατικές ομάδες ενόπλων, ακραίων ισλαμιστών, που είναι τα βασικά στηρίγματα του ευνοούμενου της Αγκυρας Φαγιέζ Αλ Σαράτζ, η θητεία του οποίου έχει λήξει και η Βουλή δεν την ανανεώνει. Με το μεγαλύτερο μέρος της Λιβύης, στα ανατολικά, να ελέγχεται από κοσμική, μη φονταμενταλιστική κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Αμπντουλάχ Αλ Τάνι, που απορρίπτει τη συμφωνία.
Όταν, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ενωση συνεχίζει να αναγνωρίζει την κυβέρνηση εκείνου του ανθρώπου, είναι σαν να στηρίζει τους ακραίους ισλαμιστές και την Τουρκία, που είναι τα μοναδικά εν όπλοις στηρίγματά του. Επαναλαμβάνεται, δηλαδή, το μοιραίο λάθος, που είχε γίνει με την έναρξη του εμφυλίου στη Συρία, όταν η Δύση εγκλωβίστηκε στα παιχνίδια των ισλαμιστών.
Το ελάχιστο που θα περιμέναμε και έπρεπε να επιδιώξουμε ως πραγματικό όφελος για τη σταθερότητα στην περιοχή και για τα συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου ήταν απόφαση άρσης της αναγνώρισης, που παρέχει η Ε.Ε. προς την κυβέρνηση του Σαράτζ.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
