Από την πρώτη στιγμή, που στήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με αιχμή το «σύστημα Ρασπούτιν», η επιχείρηση παραπομπής σε ειδικό δικαστήριο δέκα πολιτικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, είχα τολμήσει να προδιαγράψω την κατάληξη. Αναγκαστικώς αναπαράγω τη σχετική παράγραφο από εκείνο το δημοσίευμα:
«Σκάνδαλο φυσικά και υπάρχει. Είναι οι σκανδαλώδεις τιμές, στις όποιες πωλεί τα φάρμακά της η συγκεκριμένη εταιρεία και οι πρακτικές που ακολουθεί, διεθνώς, για να επιβάλλει την κυριαρχία της. Λαδώνοντας κατά σύστημα. Μόνο που και στις δέκα χώρες που ώς τώρα έχει γίνει έρευνα για τις άτιμες πρακτικές της εταιρείας, σε καμία περίπτωση δεν βρέθηκε να έχει ανάμειξη, κοινώς να «τα έχει πιάσει», να έχει «λαδωθεί» κανένας υπουργός η άλλος πολιτικός. Κάνουν κατά σύστημα τη δουλειά τους με τους «υπηρεσιακούς παράγοντες» και ιατρούς, δημοσίων και ιδιωτικών φορέων υγείας. Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι την ίδια κατάληξη θα έχουμε και εδώ».
Τώρα αποδεικνύεται, ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής, ότι η ελληνική εκδοχή του σκανδάλου δεν είναι διαφορετική από εκείνη των άλλων χωρών. Ξεγυμνώνονται, μία – μία, οι «αποκαλύψεις», που σερβίριζαν, μέσω φιλικών τους μέσων ενημέρωσης, εκείνοι που έστησαν την υπόθεση. Οι ισχυρισμοί ότι τάχα υπήρχαν μυστικές αναφορές του FBI με αναφορές σε ονόματα πολιτικών, τις οποίες έχει, τάχα, στα χέρια της η ευνοούμενη του Παπαγγελόπουλου, που την έχρισε εισαγγελέα διαφθοράς. Η Ελένη Τουλουπάκη. Αποδεικνύεται από τις καταθέσεις και τα επισυναπτόμενα έγγραφα ότι όλα αυτά ήταν απλώς παραμύθια.
Δείτε τώρα το …σκάνδαλο του σκανδάλου. Με την προσπάθεια πολιτικοποίησης χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Yπάρχουν χιλιάδες πραγματικοί εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο. Aπό γιατρούς έως διοικήσεις νοσοκομείων και υπηρεσιακούς παράγοντες δημοσίων υπηρεσιών, που έκαναν περιουσίες με τα «μπαχτσίσια» της NOVARTIS και οι οποίοι θα έπρεπε να δικαστούν και να υποχρεωθούν να πληρώσουν, ώστε να μειωθεί κάπως η ζημιά, που προκλήθηκε στο δημόσιο και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Ζημιά που βαρύνει κάθε φορολογούμενο.
Αλλα επειδή δεν έχει κινηθεί εγκαίρως η διαδικασία διώξεων εναντίον όλων αυτών, καθώς οι «κατά της διαφθοράς» είχαν τον νου τους στην πολιτική σκευωρία, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, θα «τη βγάλουν καθαρή», διότι όταν φτάσει η ώρα κάποιας δίκης, το αδίκημά τους θα έχει παραγραφεί. Θα ζήσουν αυτοί καλά, με όσα απέκτησαν από τις μίζες και εμείς χειρότερα.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
