Η νέα πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ενωσης Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, που αναλαμβάνει καθήκοντα την ερχόμενη Κυριακή, μίλησε χθες ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ζητώντας την επικύρωση της εκλογής της από την υπερεθνική αντιπροσωπεία των λαών της Ενωσης, όπως και έγινε. Από όσα είπε, υπάρχουν δύο αναφορές, που έχουν ξεχωριστή σημασία για τη χώρα μας. Μία για το προσφυγικό και μεταναστευτικό και μία για την κλιματική αλλαγή, σε σχέση με τη σταδιακή αποδέσμευση από τον άνθρακα. Δηλαδή, για τα καθ’ ημάς, από τον λιγνίτη.
Για το μεταναστευτικό η νέα πρόεδρος είπε ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να μεταρρυθμίσει το σύστημά της για τη χορήγηση ασύλου και να ενισχύσει τα εξωτερικά σύνορά της». Διευκρινίζοντας ότι οι μετανάστες, που μένουν στην Ευρώπη, θα πρέπει να ενσωματώνονται, «όμως, πρέπει επίσης να εξασφαλίζουμε ότι εκείνοι που δεν έχουν δικαίωμα να μείνουν, θα επιστρέφουν στις πατρίδες τους».
Αμφότερες οι αναφορές κινούνται στη σφαίρα του αυτονόητου. Μόνο που η ώς τώρα ευρωπαϊκή πραγματικότητα …γρονθοκοπεί ή ακόμη και καταργεί το αυτονόητο. Η ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων από την Ενωση είναι κάτι το άπιαστο για τα ακριτικά ελληνικά νησιά, αλλά και για την Ελλάδα συνολικώς. Για να μην αναφερθώ στο πώς αφήνεται να αλωνίζει η Τουρκία στα ευρωπαϊκά οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ. Μακάρι, εν προκειμένω, η Φον Ντερ Λάιεν να αποδειχθεί πράγματι σιδηρά κυρία, όπως τη χαρακτηρίζουν ορισμένα διεθνή μέσα ενημέρωσης, διότι αρκετό ευρωπαϊκό …λαπά έχουμε εισπράξει ώς τώρα επί του θέματος.
Αλλο ενδιαφέρον σημείο είναι η αναφορά της στην κλιματική αλλαγή. Ειδικώς η δέσμευσή της πως θα εξασφαλίσει ότι «θα διατεθούν χρήματα για την προσαρμογή των οικονομιών σε χαμηλότερη κατανάλωση ορυκτών καυσίμων και σε χαμηλότερες εκπομπές των αερίων, που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου», ώστε «να συμπεριλάβει εργαζομένους, περιφέρειες και κυβερνήσεις, που εξακολουθούν να βασίζονται στον άνθρακα για τις θέσεις εργασίας, τις ενεργειακές ανάγκες και την οικονομική ανάπτυξη».
Τι έχουμε ώς τώρα στον τομέα; Μόνο υπέρογκα πρόστιμα σε βάρος της χώρας μας για τις εκπομπές ρύπων από τον λιγνίτη, από τον οποίο, όμως, ζουν ολόκληρες περιοχές και κοινωνικές ομάδες. Μόνο με τιμωρίες δεν επιλύεται το πρόβλημα. Απομένει να δούμε πώς θα στηριχτούν οι άνθρωποι στην Πτολεμαΐδα ή τη Μεγαλόπολη από την Ευρώπη.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
