Κάθε τόσο μαθαίνουμε ότι καθιερώνεται διεθνώς και μια νέα παγκόσμια ημέρα. Εχουμε παγκόσμιες ημέρες για ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Από τον καρκίνο ώς τα όσπρια και από τα δικαιώματα του παιδιού ώς …την τουαλέτα. Ετσι, λοιπόν, αποφάσισα και εγώ να καθιερώσω την ημέρα των διαφωνούντων αναγνωστών. Δίνω ευθύς τον λόγο, εντελώς ενδεικτικώς, σε δύο αναγνώστες, που με ηλεκτρονικά μηνύματά τους εκφράζουν τη διαφωνία τους προς το πνεύμα δύο συγκεκριμένων, προσφάτων, σημειωμάτων της στήλης:
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ([email protected]):
«Σας διαβάζω με ενδιαφέρον και σεβασμό και θα ήθελα επιτέλους να διαφωνήσω μαζί σας σχετικά με το άρθρο στις 5/11/19 «Μακριά από μας και όπου θέλουν ας τους βάλουν». Αυτό για το οποίο κατηγορείτε, για εμένα είναι στοιχειώδης μηχανισμός αυτοσυντήρησης. Ξέροντας τη λογική και το ήθος των ασκούντων εξουσία και λαμβάνοντας υπόψη τις πεπερασμένες δυνατότητες του μέσου πολίτη, μια επιλογή θα ήταν να πάψουμε τα κιμπαριλίκια και να κοιτάξουμε τα του οίκου μας για τον οποίο και είμαστε υπεύθυνοι. Το να μη θέλω χωματερή δίπλα στο σπίτι μου δεν σημαίνει ότι τη θέλω δίπλα στο σπίτι κάποιου άλλου. Μην ξεχνάμε ότι το κράτος είναι όπως ο κλέφτης. Θα διαλέξει τον πιο εύκολο στόχο, άρα θα επιλέξει τον ευπρεπή, που δεν σκούζει, άρα καλά θα κάνουμε να είμαστε απρεπείς και φωνασκούντες. Στο πλαίσιο της στρατηγικής «φύλαγε τα ρούχα σου, να έχεις τα μισά»».
Μ. ΚΟΜΒΟΥΤΗΣ ([email protected])
«Δεν συμφωνώ με όλες τις ενέργειες και ανακοινώσεις του Προκόπη Παυλόπουλου. Πολλά από όσα είπε κι έκανε δεν συνάδουν ούτε με την ακαδημαϊκή του ιδιότητα, ούτε με την επιβαλλόμενη για τη θέση του προσοχή και σοβαρότητα. Ομως στην περίπτωση Τσιτσιπά έχω τη γνώμη ότι από τη φράση «τι σημαίνει Ελλάδα και τι σημαίνει πραγματικός Ελληνας», ήθελε μάλλον να συνδέσει το κατόρθωμα του αθλητή με την αρχαία κυρίως, αλλά και με τη σύγχρονη ιστορία αγώνων των Ελλήνων… Με άλλα λόγια, δίνοντας κάποια ώθηση στους σημερινούς Ελληνες, που δυστυχώς στη συντριπτική πλειονότητά τους δεν έμοιασαν σε τίποτε στους προγόνους τους, ήθελε να τονίσει το αγωνιστικό πνεύμα, που θα μπορούσε να αναδείξει παγκόσμια και σε όλους τους τομείς τη σημερινή Ελλάδα».
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
