Αστραψε και βρόντηξε, με απειλητικό εξώδικό της, η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη, η οποία στον χώρο της δημοσιογραφίας είναι γνώστη ως το χαϊδεμένο παιδί του φερόμενου ως αρχιμάστορα του πολιτικοδικαστικού σκανδάλου περί την υπόθεση Novartis «Ρασπούτιν», άλλως Δημήτρη Παπαγγελόπουλου. Στρέφεται, με εξώδικό της, κατά της Καθημερινής και κατά της συναδέλφου Ιωάννας Μάνδρου, η οποία έχει πολλές περγαμηνές στην άσκηση του δικαστικού ρεπορτάζ, ήδη από τη δεκαετία του ‘80, όταν συνεργαζόμασταν στην αλησμόνητη Πρώτη.
Ζητεί, ούτε λίγο, ούτε πολύ, την απαγόρευση του δικαιώματος του δημοσιογράφου να εκτελεί ευσυνειδήτως τη βασική αποστολή του, η οποία, όπως την είχε προδιαγράψει ο αείμνηστος διευθυντής του γαλλικού Le Mont, ο Κλοντ Ζιλιέν, είναι «ο διαρκής έλεγχος κάθε εξουσίας και η αποκάλυψη όλων όσων οι εξουσίες επιχειρούν να κρύψουν από τους πολίτες». Αυτό περιλαμβάνει κάθε εξουσία, εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική, οικονομική, θρησκευτική, αθλητική, τοπική κ.λπ., χωρίς εξαιρέσεις.
Η Καθημερινή δημοσίευσε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Ιωάννας Μάνδρου, στοιχειοθετημένο με επίσημο έγγραφο, από το οποίο προκύπτει ότι: «Δύο από τους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες, με τις κωδικές ονομασίες «Μάξιμος Σαράφης» και «Αικατερίνη Κελέση», είναι τα ίδια πρόσωπα με τους μάρτυρες, που εξετάστηκαν στις ΗΠΑ, προσδοκώντας οικονομικές απολαβές». Γεγονός που οδηγεί στην άρση του καθεστώτος προστασίας μαρτύρων για τα δύο αυτά πρόσωπα, αφού υπάρχουν δικαστές, που υποστηρίζουν ότι «δεν μπορεί ένας μάρτυρας να μπει σε καθεστώς προστασίας, όταν έχει εμπλοκή ο ίδιος στην υπόθεση και όταν έχει εξεταστεί προσδοκώντας, όπως συνέβη εδώ, χρηματικά οφέλη».
Μην μπορώντας να διαψεύσει την ύπαρξη του εγγράφου, η εισαγγελέας, κατά της οποίας έχουν διατυπωθεί, δημοσίως, κατηγορίες ότι καθοδηγούσε μάρτυρες, ώστε να ενοχοποιήσουν, χωρίς στοιχεία, πολιτικά στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για τα συντριπτικώς περισσότερα των οποίων ήδη οι καταγγελίες αποδείχθηκαν πλήρως αναξιόπιστες και έχουν τεθεί στο αρχείο, επιχειρεί να τρομοκρατήσει τη δημοσιογράφο, απειλώντας με ποινική δίωξη, ενώ αξιώνει «την αποκάλυψη της πηγής «πληροφόρησής» σας, ήτοι της παράνομης διαρροής εγγράφου της δικογραφίας, καθότι κάτι τέτοιο συνιστά αξιόποινη πράξη».
Το δημοσιογραφικό απόρρητο είναι άγραφος νόμος, αλλά νόμος ιερός και απαράβατος για όσους διακονούν τη δημοσιογραφία με συναίσθηση ότι ασκούν πράγματι λειτούργημα στην υπηρεσία της δημοκρατίας και των πολιτών.
