Οι ανεύθυνοι, ιδίως εκείνοι που έχασαν την εξουσία και τώρα ξαναθυμήθηκαν την «ιδεολογία» και τις «αρχές» τους, θα συνεχίσουν να λένε μεγάλα λόγια γύρω από την αντιμετώπιση του προβλήματος, είτε αυτό το πούμε μόνο «προσφυγικό», είτε μόνο «μεταναστευτικό», είτε χρησιμοποιήσουμε και τους δύο ορισμούς, όπως είναι το λογικότερο. Αυτό που περιγράφει με περισσότερη ακρίβεια και ευθυκρισία την πραγματικότητα. Επειδή δεν κατάφεραν τίποτε περισσότερο από το να μεταβάλουν τη Μόρια της Λέσβου σε καζάνι που βράζει, τώρα κάθε μέτρο της νέας κυβέρνησης θα το αντιμετωπίζουν ως δήθεν «ρατσιστικό» και άλλα ηχηρά παρόμοια.
Είναι ακόμη νωρίς για να κρίνουμε συνολικώς την πολιτική της κυβέρνησης επί του θέματος. Αλλά τα πρώτα δείγματα, τόσο από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, όσο και από πρακτικές κινήσεις είτε του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, είτε του Γιώργου Κουμουτσάκου, δεν μπορεί παρά να τα αξιολογήσει κανείς ως θετικά. Ας ωρύονται εκείνοι, που δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα κατά των κέντρων ελεγχόμενης φιλοξενίας μεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα, που στήνει ήδη ο Χρυσοχοΐδης. Κάνουν απλώς επίδειξη της υποκρισίας τους. Τόσο ώστε να έχει δίκιο ο Αδωνις Γεωργιάδης, όταν τους θυμίζει πως τα ίδια έλεγαν και για την περιφραγμένη κατασκήνωση της Αμυγδαλέζας Αττικής, όπου οι άνθρωποι διέμεναν σε μικρούς κλιματιζόμενους οικίσκους, με πλήρη διατροφή, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ασφάλεια. Ναι, μπροστά στις άθλιες συνθήκες, με το αδιαχώρητο που έχει προκληθεί στη Λέσβο, αλλά και σε άλλα νησιά, οι συνθήκες φιλοξενίας στην Αμυγδαλέζα ήταν, συγκριτικώς, παροχές επιπέδου «Four Seasons».
Πρώτη, όμως, προτεραιότητα της νέας μεταναστευτικής πολιτικής πρέπει να είναι τα μικρά παιδιά. Αυτά που δεν είχαν κανένα περιθώριο επιλογής. Που βρέθηκαν, όσα δεν πνίγηκαν, διότι και στους πνιγμούς εκείνα είναι τα μεγαλύτερα θύματα, άκοντα στην κατάσταση, την οποία βιώνουν. Κανένα παιδί, ανεξαρτήτως αν οι γονείς του είναι «πρόσφυγες» ή «μετανάστες», δικαιούνται ή όχι ασύλου, δεν πρέπει να μείνει χωρίς την έμπρακτη φροντίδα της ελληνικής πολιτείας.
Κυρίως κανένα παιδί δεν πρέπει να μείνει χωρίς εκπαίδευση, αλλά και διατροφή και περίθαλψη. Πολλά από αυτά τα παιδιά θα είναι αύριο όχι απλοί «μέτοικοι» αυτής της χώρας, αλλά νέοι, που θα λατρεύουν αυτή τη νέα πατρίδα τους, με τον ίδιο τρόπο που εκδηλώνουν την αγάπη τους για την Ελλάδα οι αδελφοί Αντετοκούνμπο.
Γ. Π.ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
