Υπό την απειλή ενός ακραίου φαινομένου

υπό-την-απειλή-ενός-ακραίου-φαινομένο-353088

Υπάρχει μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στα φυσικά και στα κοινωνικά ακραία φαινόμενα. Για την εξέλιξη των φυσικών φαινομένων έχουν αναπτυχθεί αξιόλογες τεχνικές έγκαιρης πρόγνωσης. Για τα ακραία κοινωνικά φαινόμενα δεν υπάρχουν τεχνικές ασφαλούς πρόγνωσης.

Υπάρχουν, όμως, σημάδια, που δείχνουν, ενίοτε με αρκετά εύγλωττο τρόπο, τι μας περιμένει. Οπως στην περίπτωση του εξωγενούς προβλήματος, που αντιμετωπίζουμε και το οποίο, είτε το πούμε προσφυγικό, είτε μεταναστευτικό, δεν παύει να είναι ακραίο κοινωνικό φαινόμενο. Οχι μόνο για τις ώς τώρα διαστάσεις του, αλλά και για όσα προδιαγράφονται ως πιθανότερη εξέλιξη.

Το χειρότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να επαναπαυόμαστε με την ελπίδα ότι το φαινόμενο θα εξασθενήσει. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο για λίγο στις μέρες, που η κακοκαιρία και η θαλασσοταραχή θα είναι πολύ έντονες στο Αιγαίο. Τα σημάδια δείχνουν ότι τα πράγματα πρόκειται να χειροτερεύσουν σε εφιαλτικό βαθμό. Τόσο ώστε αυτά που παρακολουθήσαμε να εξελίσσονται στη Μόρια να μας φαίνονται, μετ’ ου πολύ, σαν …ταραχή σε νηπιαγωγείο, συγκρινόμενα με εκείνα που είναι πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν.

Το γεγονός ότι οι βορειότεροι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση αναγκάζονται να πληρώνουν τον Ταγίπ Ερντογάν, προσδοκώντας ότι θα συγκρατήσει τους πρόσφυγες και μετανάστες επί τουρκικού εδάφους, είναι η καλύτερη ομολογία τους ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, όπως δεν είναι και ιταλικό ή ισπανικό, αλλά πανευρωπαϊκό. Επομένως, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πατήσουμε πάνω σε αυτό και να αξιώσουμε από τις Βρυξέλλες να πάψουν να θεωρούν ότι ξεμπερδεύουν με τις ευθύνες τους διαθέτοντας κάποια χρήματα.

Αντί να γίνονται τόποι «διαλογής» από τις ελληνικές αρχές ποιων δικαιούνται άσυλο και ποιων όχι η Λέσβος και τα άλλα ελληνικά νησιά, η διαδικασία πρέπει να μεταφερθεί επί της χώρας περάσματος. Να στηθούν εκεί εξειδικευμένες επιτροπές ελέγχου, με ευρωπαϊκή στελέχωση και χρηματοδότηση, ώστε κάποιοι να παίρνουν εγκαίρως το μήνυμα ότι δεν τους περιμένει άσυλο, αλλά ο κίνδυνος επαναπροώθησης. Να γίνει η επαναπροώθηση καθημερινή υπόθεση, πάλι με πανευρωπαϊκή ευθύνη ως προς τα μέσα διακίνησης και τις δαπάνες.

Ερχεται επιδείνωση του φαινομένου και πρέπει επειγόντως να αναζητήσουμε ευρωπαϊκή ομπρέλα.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

[email protected]

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου