Η χειρότερη υπηρεσία που πρόσφεραν, διαχρονικώς, τα κόμματα στον τόπο ήταν η χάραξη της πολιτικής τους έναντι των εθνικών θεμάτων με κομματικά κριτήρια. Πρακτική την οποία πληρώσαμε πολύ ακριβά στο Κυπριακό. Όταν χάναμε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη. Για να καταλήξουμε στις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, οι οποίες κατέστησαν την Τουρκία «εγγυήτρια» δύναμη και της επέτρεψαν να έχει στρατιωτική παρουσία στο νησί. Για να ακολουθήσει το άθλιο πραξικόπημα της χούντας, που οδήγησε στην εισβολή και την κατοχή. Και από εκεί που μιλούσαμε για μία μειονότητα του 18%, σήμερα να έχουμε έναν …συνιδιοκτήτη που κατέχει το 37%.
Από τη μοίρα αυτή δεν έχει ξεφύγει και το «μακεδονικό». Από εκεί που αρχικώς υπήρχε μια ενιαία εθνική γραμμή, όταν ξεκίνησε το πρόβλημα, την οποία στήριζαν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ο Συνασπισμός των Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου, οδηγηθήκαμε ταχέως στην κομματική εκμετάλλευση του θέματος. Με παραγωγή «Μακεδονομάχων» που αντιμετώπιζαν τους άλλους ως μειοδότες. Και με αποτέλεσμα να χαθεί μια ευκαιρία να λυθεί το ονοματολογικό με το περίφημο πακέτο Πινέιρο, που πρόβλεπε ότι η γειτονική χώρα θα ονομάζεται «Νοβοματσεντόνιγια», ακριβώς για να διαστέλλεται έναντι της πανάρχαιας Ελληνικής Μακεδονίας. Με αντίστοιχη «ταυτότητα» και γλώσσα.
Τώρα παίζονται νέα κομματικά παιχνίδια, που ξεκίνησαν από τον εμφανιζόμενο ως υπέρτατο «Μακεδονομάχο» Πάνο Καμμένο. Και τελικώς αναγκάζουν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πάρουν θέση κατά της συμφωνίας. Με εξαίρεση, ώς τώρα, το Ποτάμι, το οποίο αναγκάζεται να προχωρήσει σε «δεύτερες σκέψεις», πάρα την αρχική του στήριξη προς τη συμφωνία. Επειδή ο ίδιος ο Ζάεφ, με τις αλυτρωτικές δηλώσεις του, επιβεβαιώνει πόσο επικίνδυνο λάθος είναι το τμήμα εκείνο της συμφωνίας που παραχωρεί στα Σκόπια «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα.
Και αντί η κυβέρνηση να αφυπνισθεί και να πιέσει, τόσο απευθείας, όσο και μέσω του ΟΗΕ, τα Σκόπια να «μαζευτούν», αξιώνοντας μία δεσμευτική δήλωση που θα θέτει τέρμα στους κωμικούς αλυτρωτισμούς, προσπαθεί να εκβιάσει τη στάση του Ποταμιού και του Σταύρου Θεοδωράκη. Με διατεταγμένα δημοσιεύματα για «εξαγορά» του από τη ΝΔ, έναντι μίας θέσης στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Δηλαδή, με μεθόδους Ζαχαριάδη, που γνωρίζει άριστα ο, εξ αριστερών του Τσίπρα, Θ. Καρτερός.
Η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή για να τη διαχειρίζεσθε με τέτοιες γελοιότητες.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgis@massavetas.gr
