Είναι 23 Οκτωβρίου 2015. Λίγες μόλις εβδομάδες μετά τη δεύτερη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, αναφερόμενος στο αίτημα των δανειστών για επέκταση των κατασχέσεων κατά οφειλετών του δημοσίου, όχι μόνον σε ακίνητα, αλλά και σε τραπεζικούς λογαριασμούς, δηλώνει με στόμφο: «Η μετατροπή της ελληνικής κοινωνίας σε μία αρένα κατασχέσεων δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ούτε από την Ελληνική Κυβέρνηση, ούτε από την Ευρώπη που ασπάζεται της αρχές της αλληλεγγύης».
Και πάμε από τα λόγια στις πράξεις. Όπως αποκαλύπτεται από την τελευταία έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, την ίδια χρονιά που ο κ. Τσίπρας έλεγε αυτά τα «ωραία λόγια», πραγματοποιήθηκαν περίπου 650.000 κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών. Το 2016 ο αριθμός των κατασχέσεων διπλασιάστηκε. Το 2017 οι κατασχέσεις υπερέβησαν το 1,7 εκατομμύριο και σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία έως τον Μάιο του 2018 οι συντελεσθείσες κατασχέσεις είχαν αγγίξει το 1,2 εκατομμύριο. Δηλαδή συνολικά από το 2015 μέχρι τον Μάιο του 2018 έχουν γίνει 4.850.000 κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς.
Για όσους ενδεχομένως σκέπτονται ότι αυτό δεν είναι κακό, αφού με αυτόν τον τρόπο το Κράτος υποχρεώνει εκείνους που έχουν πολλά λεφτά, αλλά χρωστούν πολλά στο δημόσιο, να πληρώσουν, άρα είναι πράξη δικαιοσύνης, τα στοιχεία της ίδιας έκθεσης του Συνηγόρου του Πολίτη δίνουν μια τελείως διαφορετική εικόνα. Από τα περίπου 125 δισεκατομμύρια που είναι οι οφειλές προς το δημόσιο, το μεγαλύτερο μέρος, το 90%, είναι οφειλές μιας προνομιούχας κάστας, περίπου σαράντα χιλιάδων, όλων και όλων, οφειλετών. Αριθμός που παραμένει σταθερός.
Με απλά λόγια, οι κατασχέσεις αυτούς ούτε τους αγγίζουν, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, ούτε τους τρομάζουν. Η καταιγίδα των κατασχέσεων πλήττει αποκλειστικώς εκείνους που βαρύνονται με το μόλις 10% των συνολικών απαιτήσεων του δημοσίου, οφείλοντας, στη συντριπτική πλειονότητά τους, ποσά κάτω των πέντε χιλιάδων ευρώ έκαστος.
Στις μέρες λοιπόν αυτής της «Αριστερής» Κυβέρνησης, όχι μόνον έχουμε την αρένα κατασχέσεων που εμφανιζόταν να απορρίπτει μετά βδελυγμίας ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά σε αυτή την αρένα ρίχνονται, βορά στα θηρία, εκείνοι που επλήγησαν περισσότερο από την πολύχρονη οικονομική κρίση. Μισθωτοί, συνταξιούχοι, καταστηματάρχες και βιοτέχνες που «κατέβασαν ρολά», αγρότες μικρού κλήρου και επαγγελματίες.
Τι απέμεινε; «Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» του μεγάλου Νίκου Γκάτσου και του Σταύρου Ξαρχάκου, σε …αριστερή εκτέλεση.
.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgis@massavetas.gr
