Από τον Ντομινίκ Στρος – Καν ως την κυβέρνηση και από τον Νουριέλ Ρουμπινί ως τον πρόεδρο του ΣΕΒ Δημήτρη Δασκαλόπουλο, όλοι μιλάνε για το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Και ομολογουμένως, στις διαπιστώσεις, έχουν δίκιο.
Εκεί που χαλάει η μανέστρα είναι στο «δια ταύτα». Είναι σαν ένα ιατρικό συμβούλιο, όπου όλοι οι δόκτορες συμφωνούν ότι ο ασθενής έχει ετούτο ή το άλλο σοβαρό πρόβλημα. Αλλά μόλις έρχεται η ώρα για την πρόταση της ενδεικνυόμενης θεραπευτικής αγωγής, καθένας ξύνει το κεφάλι του και κατεβάζει διαφορετικές ιδέες από τον άλλο.
Σύμφωνοι. Έχουμε πρόβλημα ανταγωνιστικότητας. Μας λέτε πώς το λύνουμε; Με την συνταγή του μνημονίου, οριστική θεραπεία δεν υπάρχει, διότι, όπως όλοι συμφωνούν, δεν αρκεί η δημοσιονομική προσαρμογή αν δεν υπάρχει και ανάπτυξη. Με την συνταγή των Ρουμπινί και Λαφαζάνη, να γυρίσουμε στη δραχμή και να αρχίσουμε τις συνεχείς υποτιμήσεις και την εκτύπωση πληθωρικού χρήματος, μάλλον μας περιμένουν τα χειρότερα.
Ούτε βεβαίως θα γίνουμε η πιο ανταγωνιστική οικονομία του πλανήτη με το να γίνουν ακόμη μικρότεροι οι μισθοί ή τα μεροκάματα στον ιδιωτικό τομέα, που ούτως ή άλλως είναι στο χαμηλότερο επίπεδο των χωρών της ευρωζώνης. Δεν θα αποφασίσει ξαφνικά το αφεντικό της Apple, για παράδειγμα, να φέρει εδώ την παραγωγή του. Στην Κίνα πήγε να του κατασκευάσουν τα 600.000 Ipad δεύτερης γενιάς που θα ρίξει στην αγορά τον Φεβρουάριο.
Η ανταγωνιστικότητά μας θα κριθεί κυρίως σε ποιοτικά χαρακτηριστικά. Και πρωτίστως εκεί που είναι τα «σπεσιαλιτέ» μας. Στον τουρισμό. Στα αγροτικά μας προϊόντα –ευτυχώς, τα κινέζικα και τα ινδικά στρατόπεδα φτηνών εργατικών χεριών δεν παράγουν ακόμη ελιές, λαδάκι και καλό κρασί, ροδάκινα ή αγγουράκια.
Μην ψάχνετε για λευκούς σκλάβους. Ψάξτε για ποιοτικές υπηρεσίες και για προϊόντα, κυρίως της μεσογειακής διατροφής, που δεν θα επιστρέφονται από τις αγορές του Μονάχου, επειδή κάποιοι «ξύπνιοι» δεν κάνουν σωστή διαλογή και τυποποίηση. Δεν θα γίνουμε ποτέ φθηνότεροι από τους λαούς όπου οι άνεργοί τους είναι περισσότεροι από τον πληθυσμό μας, αλλά ασήμαντο ποσοστό για τους ίδιους.
Η μάχη της Ελλάδας δεν θα κριθεί στο ποσοτικό, αλλά στο ποιοτικό επίπεδο. Αρκεί να το καταλάβουν τόσο οι ημεδαποί, όσο και οι αλλοδαποί κυβερνήτες μας.
